«Άλλοι έχουν την ευθιξία και παραιτούνται για 23.000 ευρώ και άλλοι… κάνουν τον Κινέζο για 23 δισ. ευρώ, γιατί τόσο κόστισε το πάρτυ του φαρμάκου στη δημόσια υγεία» ανέφερε προχθές ο πρωθυπουργός μιλώντας στο 10ο Συνέδριο για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση στην Τρίπολη.

Προφανώς ο πρωθυπουργός νόμισε πως μιλάει στην Τρίπολη της Λιβύης γιατί τα νούμερα για το πάρτι του φαρμάκου είναι εξωπραγματικά.

Από το 2000 μέχρι το 2017 η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη ήταν περί τα 40 δισ. ευρώ, άρα είναι δύσκολο πάνω από τη μισή να αφορούσε σπατάλες.

Τα τελευταία χρόνια, μετά τις μνημονιακές πιέσεις για περικοπές και τον έλεγχο μέσω της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη έχει πέσει στα 2 δισ. ευρώ.

Αν υπολογίσουμε τα 17 έτη από το 2000 μέχρι το 2017 με ετήσιο κόστος περί τα 2 δισ. ευρώ, το συνολικό κόστος φτάνει τα 34 δισ. ευρώ.

Αν αφαιρέσουμε τα 34 από τα 40 δισ. ευρώ που ήταν η δαπάνη αυτήν την περίοδο, έχουμε 6 που θα μπορούσαν να θεωρηθούν σπατάλη.

Από πού προκύπτει λοιπόν η σπατάλη των 23 δισ. ευρώ;

Αλλά και 6 δισ. ευρώ σε 17 χρόνια να είναι η σπατάλη, το ποσό είναι τεράστιο. Πόσο μάλλον όταν ο κύριος όγκος του εκτινάσσεται στην εξαετία 2004-2010.

Βεβαίως και πρέπει να αναζητηθούν οι ευθύνες…

Να κληθούν οι υπουργοί, οι πρωθυπουργοί, οι δημοσιογράφοι αλλά και οι εισαγγελείς της περιόδου να αιτιολογήσουν γιατί κάθονταν και έβλεπαν τις δαπάνες να αυξάνονται χωρίς να ζητούν εξηγήσεις;

Έτσι θα έκανε μια σοβαρή κυβέρνηση σε μια σοβαρή χώρα. Δεν θα προσπαθούσε να κρύψει ένα μικρό σκάνδαλο στη σκιά ενός μεγάλου.

Επίσης σε μια σοβαρή χώρα, εξηγήσεις θα ζητούνταν και από όσους (μεταξύ των οποίων και ο ίδιος) μετά το 2010 κατά την περίοδο προσπάθειας μείωσης της δημόσιας δαπάνης για τα φάρμακα, ασκούσαν σφοδρή κριτική και δεν ψήφισαν τους νόμους που περιλάμβαναν την ηλεκτρονική συνταγογράφηση και την αύξηση των γενοσήμων που είναι φθηνότερα.

Η ηθική

Η επιδότηση του ενοικίου ενός βουλευτή ή υπουργού δεν είναι κάτι το μεμπτό.

Ένα ζεύγος υπουργών όμως με 3-4 εκατ. περιουσία στο εξωτερικό που μετέχει σε μια κυβέρνηση η οποία κόβει μισθούς και συντάξεις και προωθεί κατασχέσεις σπιτιών επειδή δεν μπορούν να πληρωθούν οι δυσβάστακτοι φόροι και εισφορές που έχει επιβάλει, είναι πρόβλημα…

Η υπόθεση της επιδότησης του ζεύγους Παπαδημητρίου-Αντωνοπούλου κατέστη πρόβλημα από την στιγμή που ο ίδιος ο κ. Τσίπρας το αναγνώρισε σαν πρόβλημα και αποδέχτηκε τις παραιτήσεις τους.

Γιατί το έπραξε; Υπάρχουν δυο ερμηνείες.

Η αφορμή

Η πρώτη υποστηρίζει πως η κυβέρνηση αιφνιδιάστηκε από την έκταση που πήρε το θέμα και τις αντιδράσεις που εντόπισαν οι κυλιόμενες μετρήσεις στην κοινή γνώμη και ιδίως το μέρος που αφορά την εκλογική βάση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Η μεγάλη πλειοψηφία αισθάνεται κόπωση, αηδία, αντιπάθεια και οργή για το πολιτικό σύστημα συνολικότερα, με την κυβέρνηση να κατέχει τη μερίδα του λέοντος των αισθημάτων αυτών.

Το 70-80% της κοινής γνώμης εδώ και πολλούς μήνες είναι αρραγές απέναντί της. Ελαφρώς καλύτερες είναι οι επιδόσεις της αντιπολίτευσης.

Η υπόθεση της επιδότησης των ζάπλουτων αριστερών εξ Αμερικής, όπως και το «Μακεδονικό” λειτούργησε σαν αφορμή για την εκδήλωση και την συγκεκριμενοποίηση των αισθημάτων αυτών. Η φθορά από τα δυο αυτά συμβάντα διαπέρασε τον σκληρό πυρήνα της εναπομείνασας δυνητικής εκλογικής βάσης της.

Η τροπή αυτή πανικόβαλε την κυβέρνηση και προσπάθησε να αντιδράσει σπασμωδικά αποδεχόμενη πως η χρήση ενός νόμου που η ίδια θέσπισε συνιστά σκάνδαλο.

Η Novartis

O δεύτερος λόγος που αναγνώρισε την επιδότηση σαν σκάνδαλο αφορά την ευκαιρία που προσφέρει για επικοινωνιακή αντεπίθεση. Για να υποστηρίξει δηλ. πως η ίδια για 23.000 αποβάλει υπουργούς από την κυβέρνηση, ενώ οι άλλοι κάνουν τον «Κινέζο” για 23 δισ. ευρώ.

Η σκευωρία που προσπάθησε να στήσει σε βάρος σχεδόν σύσσωμης της αντιπολίτευσης με αντιφατικές ανώνυμες μαρτυρίες και σκανδαλώδεις παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη, μετά την απόσυρση της υποτιθέμενης ανάμειξης του FBI, δεν εξελίσσεται απλώς σε φιάσκο, αλλά ενδέχεται να έχει συνέπειες.

Αρκεί να προσέξει κάποιος τις σχετικές δηλώσεις του κ. Βενιζέλου αλλά και άλλων τον τελευταίο καιρό. Αρκεί επίσης να προσέξει κανείς τις γενικευμένες αντιπαραθέσεις εντός της δικαιοσύνης…

Επιπλέον, ο πρωθυπουργός μίλησε περί αναγνώρισης της πολιτικής ευθύνης για τη σπατάλη στο φάρμακο. Πριν από λίγες μέρες ομαδικά τα κυβερνητικά στελέχη έλεγαν πως είναι ευκαιρία οι κατηγορούμενοι να αποδείξουν την αθωότητά τους…

Η υπόθεση της επιδότησης ενοικίων εξελίχθηκε σε σκάνδαλο ολκής γιατί η κοινωνία έχει γίνει ευέξαπτη με την κυβέρνηση.

Το δε επιχείρημα και εμείς «κλέψαμε” αλλά είμαστε εύθικτοι, θυμίζει το άλλο αμίμητο και εμείς κόβουμε συντάξεις αλλά κλαίμε…

Κυρίως όμως καταδεικνύει σύγχυση και νευρικότητα.

Κ.Στούπας
capital.gr