«Αυτοί που μας εγκαλούν για δεξιά στροφή δεν μπορούν να χωνέψουν ότι μας ακολουθούν στελέχη της Κεντροαριστεράς με πατριωτικές και δημοκρατικές ευαισθησίες. Αυτό είναι που τους πονάει περισσότερο»:
…ο τρόπος που αντιμετωπίζει την προσχώρηση της Κατερίνας Μάρκου στη ΝΔ στέλεχος που βρίσκεται πολύ κοντά στον Κυριάκο Μητσοτάκη αποτυπώνει τη σημασία που δίνει ο ίδιος ο πρόεδρος του στο άνοιγμα που σηματοδοτεί η προσχώρησή της.
Η αλήθεια είναι ότι η επιλογή της Κατερίνας Μάρκου, για την οποία ήδη δέχεται πυρά, δεν αποτελεί έκπληξη.
Η διαδρομή από τη ΔΗΜΑΡ στο Ποτάμι κι από τη θέση της ανεξάρτητης βουλευτού στην Κ.Ο. της ΝΔ έχει κάποιους σημαντικούς σταθμούς πριν από τον τελικό προορισμό.
Ως βουλευτής εκλεγμένη με τη ΔΗΜΑΡ ήταν μια από τους τέσσερις προερχόμενους από αυτόν τον χώρο που ψήφισαν ως ανεξάρτητοι τον Δεκέμβριο του 2014 τον προταθέντα από τη ΝΔ Σταύρο Δήμα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Οι άλλοι τρεις ήταν ο Βασίλης Οικονόμου (ήδη βουλευτής και τομεάρχης της ΝΔ), ο Σπύρος Λυκούδης και ο Γρηγόρης Ψαριανός (σήμερα βουλευτές του Ποταμιού).
Αλλά και πριν ακόμη ψηφίσει για Πρόεδρο τον Σταύρο Δήμα η κυρία Μάρκου είχε υπερψηφίσει, το 2014, τον προϋπολογισμό της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου.
Η ένταξή της και η εκλογή της το 2015 με Το Ποτάμι την κράτησε στον χώρο της Κεντροαριστεράς μέχρι την ώρα που αποφάσισε να ανεξαρτητοποιηθεί, με αφορμή την πεποίθησή της ότι Το Ποτάμι δεν θα έπρεπε να πορευτεί αυτόνομο αλλά να προχωρήσει σε ευρύτερες συνεργασίες. Οι συνεργασίες τελικά έγιναν, αλλά χωρίς τη συμμετοχή της.
Οι γέφυρες με τον Σταύρο Θεοδωράκη είχαν πλέον κοπεί με την ανεξαρτητοποίηση της και μαζί με αυτές και οι πιθανές γέφυρες με το νέο εγχείρημα στο Κίνημα Αλλαγής.
Η ένταξη στη ΝΔ έμοιαζε μονόδρομος, είχε όμως και μια ακόμη στάση πριν από τον τελικό προορισμό.
Η τελευταία αυτή στάση έγινε στην ιδιαίτερη πατρίδα της, τη Θεσσαλονίκη.
Πιστή στο πατριωτικό προφίλ που δεν έχασε ούτε στη ΔΗΜΑΡ (πολλοί θυμούνται ακόμη τις κόντρες της με τη Μαρία Ρεπούση) ούτε στο Ποτάμι, πήγε στο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία: ο προορισμός ΝΔ ήταν πια πολύ κοντά.
Στη συνάντησή της με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, στα γραφεία της ΝΔ στην Πειραιώς, προχθές το απόγευμα, η ανεξάρτητη βουλευτής είχε ουσιαστικά αποφασίσει να περάσει την «κόκκινη γραμμή» που για κάποιους πρώην συντρόφους της μοιάζει ακόμη τυπικά αξεπέραστη.
«Ενώνω από σήμερα τις δυνάμεις μου με τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ενός πολιτικού που έχει αποδείξει ότι πιστεύει στις ριζικές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα και είναι έτοιμος να τις υλοποιήσει. Ενός πολιτικού που θέλει και μπορεί να υπερβεί επίπλαστες διαχωριστικές γραμμές που ανήκουν στο παρελθόν και οι οποίες έχουν βλάψει την πατρίδα μας»
…δηλώνει.
Αυτές οι «επίπλαστες διαχωριστικές γραμμές» είναι που προκαλούν αρκετούς στην Κεντροαριστερά να στρέφουν τα πυρά τους κατά της Μάρκου.
«Όσοι παρακολουθούν την πολιτική μου στάση, γνωρίζουν ότι έχω με συνέπεια υπηρετήσει τις κεντρώες και φιλοευρωπαϊκές ιδέες μου» απαντά προκαταβολικά στα πυρά εκείνη με τη δήλωση προσχώρησής της στη ΝΔ.
Το πιο αιχμηρό όμως και το πιο ουσιαστικό επιχείρημα για την προσχώρησή της είναι η καλύτερη απάντηση σε αυτούς που την «πυροβολούν»:
«Είναι βαθιά η πεποίθησή μου ότι ακόμη και η Δημοκρατία στην πατρίδα μας κινδυνεύει. Και είναι απόλυτη ανάγκη να αναστραφεί η πορεία σήψης και παρακμής στην οποία μας έχει καταδικάσει η σημερινή Κυβέρνηση».
Οι διαχωριστικές γραμμές Δεξιάς – Αριστεράς, επίπλαστες ή όχι, μπορεί να έχουν ξεπεραστεί.
Μήπως όμως η νέα διαχωριστική γραμμή είναι αυτή ανάμεσα
- σε ευρωπαϊστές από τη μια και
- οπαδούς ενός αόριστου ριζοσπαστισμού από την άλλη;
Αν είναι έτσι, μην πυροβολείτε την Κατερίνα Μάρκου.