Θα το φθάσω στα άκρα μήπως κερδίσω κάτι, κι αν όχι, θα κάνω μια θεαματική κωλοτούμπα.. Πρωτόγονος μεν, σχεδιασμός πάντως.

Στην υπόθεση Novartis φοβάμαι ότι τα αντανακλαστικά του Αλ. Τσίπρα δεν λειτούργησαν. Η εμπιστοσύνη που έδειξε στους πιο έξαλλους από τους συνεργάτες του, αποδεικνύεται μπούμερανγκ.

Τι επεδίωκε ο κ. Τσίπρας; Να εμφανιστεί ξανά ως ο Κύριος “Καθαρά Χέρια”, να τοποθετήσει την αντιπολίτευση στο “παλιό, διεφθαρμένο πολιτικό προσωπικό”, να αλλάξει θέμα από την επικαιρότητα του Μακεδονικού (που τον έφερε σε σύγκρουση ακόμα και με την Ορθόδοξη Εκκλησία) και να επανασυνδεθεί με το λαϊκό αίσθημα των αγανακτισμένων της πλατείας.

Τι κατάφερε ο κ. Τσίπρας; 

Και δεν είναι μόνο η ασπίδα προστασίας που προσφέρει στον άκρως εκτεθειμένο Παν. Κουρουμπλή.

Γιατί μπορεί ο ένας μετά τον άλλο οι υπουργοί να διαβεβαιώνουν ότι η “υπόθεση Novartis” δεν είναι σκευωρία, αλλά όσο περνάει ο καιρός η σκιά μεγαλώνει… (Τι να σου κάνει και ένας Πολάκης με έναν λογαριασμό στο Facebook…).

Η λαϊκή οργή για το παλιό σύστημα δεν ξύπνησε όπως ονειρεύονταν οι επιτελείς του Μαξίμου. Όπως γνωρίζουν οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ, ούτε οι κυκλοφορίες των εφημερίδων, ούτε οι τηλεθεάσεις ούτε η επισκεψιμότητα των σάιτ “ταρακουνήθηκαν” από το “σκάνδαλο”.

Το αντίθετο. Το τηλεοπτικό-αναγνωστικό κοινό έδειξε από αδιαφορία έως ενόχληση.

Αυτό προφανώς εννοούσε ο Β. Βενιζέλος λέγοντας ότι ο κόσμος δεν “τσίμπησε”. Όντως δεν τσίμπησε.

Τι άλλο κατάφερε ο Αλ. Τσίπρας; 

Να “μπετονάρει” τη Νέα Δημοκρατία πίσω από τα διωκόμενα στελέχη της, σε μια φάση που η μπάλα κινδύνευε να χαθεί λόγω σκοπιανού, και να ενώσει καραμανλικούς, σαμαρικούς και μητσοτακικούς.

Να τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια εκείνων που στο Κίνημα Αλλαγής ονειρεύονται λαϊκά, αντιδεξιά μέτωπα και λοιπές μπούρδες, και να δώσει πρόωρο τέλος στο όνειρο του Μαξίμου για “εθνική ενότητα” στα μείζονα εξωτερικά θέματα.

Δεν το λες και επιτυχία ε!

Υπάρχει και συνέχεια όμως. 

Η σκανδαλολογία ενόχλησε τις αγορές που επιθυμούν πολιτική σταθερότητα και αυτό φάνηκε στις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων.

Το κυβερνητικό όνειρο για επιστροφή στην κανονικότητα πήγε περίπατο. Η “καραμανλική ομάδα” που συνασπίστηκε με τον αντιμνημονιακό Σύριζα έμεινε ξεκρέμαστη, με μοναδικό πλέον σύμμαχο τον άνευ πολιτικής σημασίας Προκόπη Παυλόπουλο.

Ο δε φιλοκυβερνητικος τύπος δείχνει όλο και περισσότερο αυτό που πραγματικά ήταν. Μια ομάδα περιθωριακών υπό την καθοδήγηση της κυβέρνησης, με εντολή να φέρει σε πέρας σκοτεινά πολιτικά σχέδια έναντι ανταλλαγμάτων.

Δεν το λες και επιτυχία ε!

Και μια πρόβλεψη.

Όταν, πολύ σύντομα… αποκαλυφθεί η ταυτότητα των προστατευόμενων μαρτύρων, φανεί η στενή σχέση τους με τον πρώην ισχυρό άνδρα της Novartis, Φρουζή και αναδειχθεί η εμπλοκή τους με το υπαρκτό σκάνδαλο της κατευθυνόμενης συνταγογράφησης, τότε “οι μάσκες θα πέσουν”…

Τότε όμως θα έχει λήξει το Τριώδιο. Δύσκολα να ξαναφορέσεις στολή κανονικότητας. 

Το μόνο που θα έχει μείνει θα είναι η στολή “παραλλαγής” του Πάνου Καμμένου…

Του Μανόλη Καψή
capital.gr