Πρώτη στον κατάλογο της εξαθλίωσης η λατινοαμερικανή αδελφή ψυχή του τσούρμου που μας κυβερνά.
Σύμφωνα με το Bloomberg, η Βενεζουέλα είναι πρώτη και η Ελλάς πέμπτη.
Πέρυσι ήμασταν έβδομοι, κερδίσαμε όμως δύο θέσεις με τον αγώνα του λαού και τις επιτυχίες των κυβερνώντων μας.
Πριν κοιτάξω τον κατάλογο της εξαθλίωσης, είχα διαβάσει για τα όσα συμβαίνουν στη γέφυρα «Σιμόν Μπολιβάρ» που συνδέει τη Βενεζουέλα με την Κολομβία.
Εκεί συνωστίζεται καθημερινά πλήθος πολιτών της πρώτης που προσπαθούν να διαφύγουν στη δεύτερη.
Είναι οικονομικοί μετανάστες ή πρόσφυγες που φοβούνται για τη ζωή τους αν μείνουν στη χώρα τους;
Ερώτηση κρίσεως προς τους διεθνείς υποστηρικτές πάσης προσφυγιάς, προοδευτικούς και εν γένει πονόψυχους.
Σημειωτέον ότι η Βενεζουέλα ήταν η πιο ανοικτή δημοκρατία της Λατινικής Αμερικής πριν την κατακτήσουν οι καστρικοί. Λόγω πετρελαίων ήταν και χώρα υποδοχής οικονομικών μεταναστών.
Στον οικονομικό πόλεμο που διεξάγει το απολυταρχικό καθεστώς Μαδούρο εναντίον της κοινωνίας της χώρας δεν χρησιμοποιούνται βόμβες, ούτε υπάρχουν οι σφαγείς του Ισλαμικού Κράτους που θυσιάζουν στον Θεό τους ανθρώπινες ζωές.
Εκεί κινδυνεύουν από τον αργό και βασανιστικό θάνατο της εξαθλίωσης.
Το καθεστώς του Τσάβες μπορεί να μην πέρασε τη μεσαία τάξη από γκιλοτίνα. Την καταδίκασε όμως στην εξαθλίωση, υπονομεύοντας συγχρόνως τους δημοκρατικούς θεσμούς.
«Πήρα τον μισθό μου και δεν μου έφτανε να αγοράσω ένα κιλό αλεύρι», δήλωσε πατέρας δύο παιδιών στον δημοσιογράφο της «Μοντ».
Μην ανησυχείτε υπέρ το δέον.
Οι βαθμοί εξαθλίωσης της μακρινής αυτής χώρας –ελπίζω να παραμείνει μακρινή– είναι περισσότεροι από τους δικούς μας. Χίλιοι κάτι απέναντι σε είκοσι μόλις δικούς μας.
Δεν ξέρω ποια είναι τα κριτήρια και αν συμπεριλαμβάνονται σ’ αυτά η ηλιοφάνεια, η ήπια θερμοκρασία, η μέση ευφυΐα του λαού, ο Καμμένος ή ο Πατούλης.
Εξάλλου, η Βενεζουέλα έχει πετρέλαια που εμείς δεν έχουμε, οπότε είναι φυσικό τα μαύρα κοράκια με τα γαμψά νύχια του κεφαλαίου να την έχουν πιάσει από την καρωτίδα.
Κι εμείς, χτυπάτε ξύλο, το καλοκαίρι θα βγούμε από τα μνημόνια, οι επενδυτές θα έρχονται με όλα τα μέσα και θα διαλευκάνουμε και τον σκοτεινό ρόλο του κ. Πικραμμένου, ο οποίος μας οδήγησε στη σημερινή φτώχεια.
Ολα αυτά θα γίνουν και θα κοιτάμε τη Βενεζουέλα από ψηλά.
Παρακολουθώντας τη Βενεζουέλα, ευτυχώς ακόμη εκ του μακρόθεν, σκέφτομαι πως το δυσκολότερο για μια δημοκρατία είναι να αντιμετωπίσει αυτούς που επιχειρούν να την καταλύσουν αξιοποιώντας τις δυνατότητες που η ίδια τους προσφέρει. Οχι πως μας αφορά, αλλά λέω.
ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
kathimerini