Έχει ομολογήσει (αναγκάσθηκε, δηλαδή, από τις κατραπακιές που έφαγε…) τις «αυταπάτες» του και της κυβέρνησής του ο κ. Τσίπρας…

Μόνο που και αυτό το παραμύθι, μοιάζει με το «λύκος στα πρόβατα!». Και να ισχυρισθεί «αυταπάτη» ή «ψευδαίσθηση» ο πρωθυπουργός, δεν πείθει πλέον κανέναν ότι δεν πρόκειται για ενδημική ανικανότητα και ερασιτεχνισμό του ίδιου και της κυβέρνησής του-για την σύνθεση και την απόδοση της οποίας είναι αποκλειστικά υπεύθυνος ο ίδιος…

Νόμισε (γιατί τον παρέσυρε ο ανεξαρτήτως δρών Νίκος Κοτζιάς…) ότι είναι σε θέση να κουλαντρίσει τις σχέσεις της Ελλάδος με τις ΗΠΑ-τις ΗΠΑ του Τράμπ, ειδικότερα… Πήγε, υποτάχθηκε, έδωσε τα πάντα (από Σούδα μέχρι λεφτά για αεροπλάνα) και όχι μόνο δεν πήρε τίποτε, αλλά τον δούλεψε κανονικότατα -και δη δημόσια- ο… χρυσόμαλλος πλανητάρχης!

Κάλεσε τον σουλτάνο Ερντογάν στην Αθήνα ( πάλι ο Κοτζιάς έκανε το προξενιό…), για να «διατρανώσει» την ικανότητά του να εξομαλύνει τις σχέσεις μας με την Τουρκία. Και έφαγε τέτοιο χαστούκι (σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση, μάλιστα, τόσο στο Προεδρικό Μέγαρο, όσο και στην Κομοτηνή, με τον Τούρκο να επαναλαμβάνει τις αξιώσεις του σε βάρος της χώρας) που ακόμη τα σημάδια στο πρόσωπό του δεν έχουν φύγει…

Ανέλαβε (του είπαν, δηλαδή, να αναλάβει…) πρωτοβουλία για την επίλυση του «μακεδονικού». Και την μεθόδευσε με τέτοια οίηση, μικροπολιτικάντικο τρόπο και ερασιτεχνισμό, που τον έφερε αντιμέτωπο με την κοινωνία και ολόκληρη την αντιπολίτευση. Με αποτέλεσμα, για να βγάλει από την ατζέντα της δημοσιότητας το θέμα, αφού φάνηκε (βοηθούσης και της αδιαλλαξίας των Σκοπίων, που εκμεταλλεύθηκαν την απουσία ενιαίας εθνικής γραμμής) ότι δεν του «κάθεται» αφού τα’ κανε σαν τα μούτρα του, να… πετάξει επικοινωνιακά στην πιάτσα, το ζήτημα της Novartis!

Πάλι βιαστικά, με άγχος, αντιθεσμικά, ατεκμηρίωτα και πρόχειρα- ενώ σκάνδαλο, όντως υπάρχει, αλλά με τους χειρισμούς του κ. Τσίπρα, κινδυνεύει να… πάει αδιάβαστο! Αφού το μόνο που τον ενδιέφερε, ήταν οι εντυπώσεις, ο αποπροσανατολισμός, η διάσπαση της αντιπολίτευσης- και ιδίως της ΝΔ.

Αναμενόμενο να του γυρίσει κι’ αυτό μπούμερανγκ-παρά το σόου που θα δοθεί στην Βουλή και τις περί καθάρσεως, «ηθικού πλεονεκτήματος της αριστεράς», και «εμείς και οι παλιοί» που θα επιχειρηθεί από την κυβερνητική πλειοψηφία.

Και… ύστερα, ήρθαν τα Ίμια. Η μεθοδευμένη και καλά σχεδιασμένη τουρκική πρόκληση. Ούτε «τυχαία» ούτε (μόνο) για να εξαχθεί στο Αιγαίο η κρίση που αντιμετωπίζει ο Ερντογάν στο μέτωπο στην Συρία. Η Άγκυρα, με τις ξένες εταιρίες να κάνουν γεωτρήσεις στην «δική τους» κυπριακή ΑΟΖ, και τις πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα σε κατάσταση… «εμφυλίου», λόγω των επικίνδυνων κυβερνητικών μεθοδεύσεων, θεώρησε καλή ευκαιρία να χτυπήσει…

Πανικός, αμηχανία στο Μαξίμου. Επί 15 ώρες, η κυβέρνηση σιωπούσε αιδημόνως για το παρ’ ολίγον δραματικής εξέλιξης «επεισόδιο»! Και μετά, ήρθαν οι «αντιδράσεις», ασυντόνιστες, κωμικές με (υποτιθέμενες…) “σκληρές κουβέντες” του Έλληνα πρωθυπουργού στον Τούρκο ομόλογό του, και «αυστηρή» προειδοποίηση του Τούρκου πρεσβευτή στην Αθήνα, από το υπουργείο Εξωτερικών!

Αλλά, παρά την άκρως επικίνδυνη κλιμάκωση της Τουρκίας, η οποία ανακοίνωσε διεθνώς και επισήμως ότι «Τα Ίμια ανήκουν στην Τουρκία!» (πάνε ακόμη και οι «γκρίζες ζώνες»!), η ελληνική πλευρά δεν διανοήθηκε, δεν τόλμησε καν, να πει το αυτονόητα, «τα Ίμια είναι ελληνικά!» Αποτέλεσμα; Η τουρκική πλευρά, με προεξάρχοντα τον ίδιο τον Ερντογάν, ειρωνεύθηκε προκλητικά και ταυτόχρονα κλιμάκωσε τις επιθετικές της κινήσεις, απειλώντας την Ελλάδα με «σκληρό μάθημα»!

Προσφύγαμε ικέτες σε συμμάχους και εταίρους. Οι ΗΠΑ, κατέφυγαν (είτε επειδή δεν θέλουν, είτε επειδή δεν μπορούν να «μαζέψουν» την Τουρκία) στην προσφιλή τους τακτική των ίσων αποστάσεων. Η ΕΕ, στα λόγια (δεν έχει άλλα μέσα…) μας υποστήριξε γενικώς και αορίστως. Θετικό, αλλά για την Τουρκία (που ξέρει ότι «δεν την πάει» η Ευρώπη)… κάτι τρέχει στα γύφτικα.

Α, ναι. Ο κ. Τσίπρας, πήγε στο… αρχηγείο του Λιμενικού, μίλησε για «ατύχημα», συνεχάρη το πλήρωμα του σκάφους για την ψυχραιμία του (!), αναφέρθηκε εν γένει στις… δραστηριότητες του Σώματος. Στο υπουργείο Άμυνας (που σημειολογικά, έπρεπε να πάει), δεν πήγε…

Και αφού ο «στρατάρχης» Καμμένος, που αλλάζοντας κάθε τόσο στολές παραλλαγής απειλεί τους Τούρκους με κωμικά «μολών λαβέ», (αλλά δεν τόλμησε να πλησιάσει τα Ίμια για να ρίξει στεφάνι…) δεν ήταν… διαθέσιμος, τον ρόλο του του ανέλαβε ο υπουργός Εξωτερικών κ. Κοτζιάς. Που…. «προειδοποίησε» την Τουρκία να «προσέχει», γιατί δεν θα υπάρξει ξανά τέτοια ειρηνική συμπεριφορά από την ελληνική πλευρά!» Και οι Τούρκοι, καταθορυβημένοι και πανικόβλητοι από την ηρωική απειλή της Ελλάδος, όχι μόνο ξαναέστειλαν τα πολεμικά τους στα Ίμια, από τα οποία τα είχαν αποσύρει για λίγες ώρες, αλλά ξαμόλησαν πάλι τα F-16 τους πάνω από τα ελληνικά νησιά, και έστειλαν και μια φρεγάτα να κόβει βόλτες… ανοικτά από το Κάβο Ντόρο!

Την επόμενη φορά ο Σουλτάνος όχι μόνο θα μας πάρει στο… ψιλό, αλλά θα αριβάρει με τον στόλο του στο Τουρκολίμανο για τσίπουρο και μεζέ!

Έχουμε μπλέξει με επικίνδυνους πολιτικούς τσαρλατάνους. Που νομίζουν ότι…«όλα τα σφάζουν, όλα τα μαχαιρώνουν!», θεωρούν τους εαυτούς του υπερεπαρκείς και καπάτσους, πιστεύουν ότι στα διαπραγματευτικά νταραβέρια (είτε αφορούν την οικονομία, είτε τα καθαρά εθνικά θέματα) « δεν πιάνονται», την ώρα που απαιτείται εθνική συνεννόηση, τα βάζουν με τους πολιτικούς τους αντιπάλους.

Ο Θεός να βάλει το χέρι του. Γιατί με δαύτους, αν δεν ξεμπερδέψουμε το συντομότερο δυνατόν, κάθε μέρα δεν θα ξέρουμε πώς θα ξημερώσει η επόμενη…