Ο ολοκληρωτισμός δεν έχει έναν εκφραστή ούτε μπορεί να κλειστεί σε ιδεολογίες. Είναι τρόπος ζωής για τους ανθρώπους και άσκηση πολιτικής για τις κυβερνήσεις. Ενίοτε δε μέσο επιβολής συνθηκών και κουλτούρας στις κοινωνίες.
Ένας καλός φίλος είπε πως ο Αλέξης πήρε από χρόνια, το σφυράκι του και άρχισε να σπάει ό, τι αυγό φιδιού έβρισκε μπροστά του.
Το παιδί αυτό, συνειδητά ή ασυνείδητα, παίζει το παιχνίδι του διχασμού των Ελλήνων. Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατάλαβε ότι ο μόνος τρόπος να φτάσει στην εξουσία ήταν ο «αριστερόστροφος φασισμός». Αυτός που ο Μίκης επεσήμανε χθες στο συλλαλητήριο, φωτογραφίζοντας καθαρά την πολιτική των «Συριζανέλ» στο Μακεδονικό.
Οι χειρισμοί βέβαια του Τσίπρα στα εθνικά ζητήματα δεν περιορίζονται μόνο στην περίπτωση του Σκοπιανού. Το ίδιο συμβαίνει και με την Τουρκία, όπου ο εταίρος του στην κυβέρνηση, έχει καταφέρει να μην μπορεί να πλησιάσει στα Ίμια, Έλληνας ψαράς…
Ο φασισμός στον οποίο αναφέρθηκε ο Μίκης θα πρέπει κάποια στιγμή να μας απασχολήσει στα σοβαρά. Δεν έχει σημασία αν λέγεται με την ευκαιρία του Μακεδονικού. Είναι μια πολύ μεγάλη αλήθεια που πηγάζει από την απολυτότητα του «ηθικού πλεονεκτήματος».
Το χθεσινό συλλαλητήριο μπορεί να μην ανταποκρίνεται στην αισθητική και στα πολιτικά ένστικτα πολλών εξ ημών των φιλελευθέρων.
Όλος αυτός ο κόσμος όμως, αποτέλεσε, ούτως ή άλλως, ένα τεράστιο δείγμα για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα σε πνευματικό, πολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο.
Τα «φιδάκια» του ολοκληρωτισμού γεννιούνται πάντα από απρόσεκτους ή κακομαθημένους ηγέτες. Από πολιτικές τυχοδιωκτισμού και αδιαφορίας για τη σημασία των θεσμών και των αρχών της δημοκρατίας.
Ο Μίκης Θεοδωράκης αναφέρθηκε σ’ αυτό ακριβώς που βιώνουμε σήμερα. Σε δρόμους, σε πανεπιστήμια και πλατείες.
Το χθεσινό συλλαλητήριο ήταν πέρα για πέρα δημιούργημα του Αλέξη Τσίπρα. Της αυθαίρετης, τυχοδιωκτικής και ανερμάτιστης πολιτικής του…
Του Ανδρέα Ζαμπούκα
liberal.gr