Του Στρατή Μαζίδη
Οι γενναίες αποφάσεις είναι αυτές που σε γράφουν στην ιστορία. Δε λέω, δεν είναι λίγο από το πουθενά να εκλέγεσαι Αρχηγός του Κράτους, έστω κι αν είσαι απλά ένα διακοσμητικό στοιχείο που υπογράφει νομοσχέδια, εκφωνεί κούφιους λόγους και δίνει δεξιώσεις. Ενίοτε δε και εξευτελίζεται όταν πχ πλέκει το εγκώμιο σε απερχόμενους πλανητάρχες που αιματοκύλισαν τη Μέση Ανατολή δια αντιπροσώπων.
Ο Προκόπης Παυλόπουλος, γνωστός και ως Πάκης, δε θα μείνει στην ιστορία για τους εκατοντάδες χιλιάδες που μονιμοποίησε στο δημόσιο ως υπουργός του καταλληλότερου κάτοικου της Ραφήνας. Ούτε για το ότι ευχαριστούσε τους Ασιάτες επειδή επέλεγαν την Ελλάδα όταν περνούσαν παράνομα τα σύνορά της. Ούτε επειδή έμεινε ως άγαλμα όταν ο Κασιδιάρης έριχνε μπουγέλα και χαστούκια ζωντανά στην ελληνική τηλεόραση.
Πιθανότατα δε θα μείνει ούτε για τη θητεία του στο Προεδρικό Μέγαρο υπογράφοντας αντεθνικά και μνημονιακά νομοσχέδια.
Τα στερνά δεν τιμούν πάντα τα πρώτα αλλά τουλάχιστον ίσως μπορούν να διασώσουν κάτι. Η σημερινή ελληνική κυβέρνηση είναι σε πλήρη αντιδιαστολή με την ελληνική κοινωνία από το καλοκαίρι του 2015.
Έκανε το ΟΧΙ > ΝΑΙ
Μπαίνουν λουκέτα και βλέπει ανάπτυξη
Είμαστε με την πλάτη στον τοίχο, αλλά βλέπει χρυσή ευκαιρία να λύσει το Σκοπιανό
Τρώμε σφαλιάρες (βλέπε ναυτικό αποκλεισμό των Ιμίων) αλλά λέει μεγάλα προειδοποιητικά λόγια
Βγαίνουν 500.000 και 1.500.000 κόσμος για τη Μακεδονία αλλά βλέπει μερικές αρκετές χιλιάδες και ανακοινώνει ότι θα συνεχίσει με καθαρή συνείδηση να διαπραγματεύεται.
Πρόεδρε ήρθε η ώρα να παραιτηθείς. Να εγκαταλείψεις το Πάκινγκχαμ, μήπως κι από Πάκης, γίνεις πάλι Προκόπης.
Όχι δεν περιμένουμε καμία λύση από το Μητσοτάκη, το γιο του “σε 10 χρόνια θα το έχουμε ξεχάσει” και τον αδερφό της Ντόρας που δεχόταν σύνθετη ονομασία με το Μακεδονία μέσα. Αλλά ίσως θα πατηθεί ένα φρένο στον κατήφορο που έχουμε πάρει. Ίσως σταματήσει αυτή η προκλητικότητα. Ίσως κερδίσουμε λίγο χρόνο, να πάρουμε ορισμένες ανάσες και να αναδείξουμε ένα νέο πολιτικό κόσμο απαλλαγμένο από όλους εσάς Προκόπη μπας και προκόψουμε.
. .
..
. . . ..
loading…
loading…