Είναι ίσως η πρώτη φορά που εν καιρώ ειρήνης, και χωρίς πίεση από κανέναν, και χωρίς καν να τους ζητηθεί, κάποιοι σε συντεταγμένη υπηρεσία, παραχαράσσουν καίρια κομμάτια μιάς ιστορίας 4.000 ετών, για τα μάτια μιας καρέκλας, στην οποία, ούτως ή άλλως, δεν θα καθίσουν για πολύ ακόμα.


Για να δούμε όμως, τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση, ξεκινώντας την αναδρομή σχεδόν τρεις δεκαετίας πριν…

Το 1992 με Επιστολή προς την τότε Ε.Ο.Κ., και σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Οδυσσέας Ελύτης, η Μελίνα Μερκούρη, η Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, καθώς και πολλοί άλλοι των γραμμάτων, της πολιτικής της τέχνης και της διανόησης, είχαν διακηρύξει το αξέχαστο:

“Μακεδονία: Για εμάς τους Έλληνες, η ψυχή μας είναι το όνομά μας!”

Όπως διακήρυσσαν στην επιστολή τους προς τους Ευρωπαίους εταίρους μας τότε, “…η χρήση της ονομασίας “Μακεδονία” από το τεχνητό κρατίδιο των Σκοπίων συνιστούσε μία απροκάλυπτη αμφισβήτηση των ελληνικών συνόρων και της ελληνικής κυριαρχίας”.

Ο ελληνικός λαός –αυτό είχαν δείξει τότε και τα πλήθη των 1.000.000+ διαδηλωτών που ξεχύθηκαν και διαδήλωσαν ορμητικά στους δρόμους της μακεδονικής πρωτεύουσας -της Θεσσαλονίκης, τον Φεβρουάριο του 1992, δεν έμεινε απαθής μπροστά σ’ αυτήν την απειλή κατά της εθνικής του υπόστασης και της ακεραιότητας των εδαφών της χώρας.

Την τελευταία όμως τριετία, καθώς και κάποια επίσης πρόσφατα χρόνια ενδιάμεσα, με τον αξέχαστης ευφυίας ΓΑΠ, τον Σημίτη τον Πάγκαλο και τους λοιπούς, το υπουργείο παιδείας ελεγχόταν από στελέχη που υπηρετούσαν και συνεχίζουν να υπηρετούν απροκάλυπτα την “Νέα Τάξη” και την παγκοσμιοποίηση, εις βάρος των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδος μας.

Αυτό εύκολα αποδεικνύεται μέσω μιας απλής ανάγνωσης στα βιβλία της ιστορίας, τα οποία με δόλο, προωθούνται στα σχολεία, με σκοπό την πλύση εγκεφάλου των μαθητών… με κείμενα φωτογραφίες, χάρτες και αναφορές, που διαστρεβλώνουν βάναυσα την ελληνική ιστορία, και όπου η Σλαβική Δημοκρατία του Βαρδάρη, εμφανίζεται με το όνομα “Μακεδονία”…

Αλλά και πριν λίγο καιρό στη συνάντηση των Ευρωπαίων σοσιαλιστών στο Παρίσι, στην οποία μετείχε και ο Τσίπρας, έγινε σαφής αναφορά στη Δημοκρατία του Βαρδάρη, με το όνομα “Μακεδονία” και ο πρωθυπουργεύων της Ελλάδας απλά χασκογέλασε, ως μη θιχθείς, και μάλλον μέσα του, αυτό το “κάτι σαν καρδιά” αγαλίασε με τη σκέψη πως τα Σκοπιανά συντρόφια του, δικαιώθηκαν σε πείσμα των… κακών Ελλήνων… εθνικιστών; 

Έτσι για να μην έχουμε ψευδαισθήσεις με ποιούς έχουμε πραγματικά να κάνουμε, και γιατί στο συλλαλητήριο της Αθήνας, πρέπει όλοι να δώσουμε το παρόν και να το περιφρουρήσουμε, μιάς και οι εχθροί της Ελλάδος, από τη φωλιά τους της Κουμουνδούρου, θα στείλουν τα… Τάγματα εφόδου και τις κουκούλες των Εξαρχείων, για να το αμαυρώσουν….

Η ιστορία, δυστυχώς επαναλαμβάνεται… όπως τότε, που το χάραμα του 1996 βρήκε την Ελλάδα ανέτοιμη για τη μεγαλύτερη στρατιωτική πρόκληση μετά το 1974, η έκβαση της οποίας μπορεί να έδινε οριστικό τέλος στις φανταστικές θεωρίες του Στρατηγικού βάθους και της Οθωμανικής κληρονομιάς από τους Τούρκους επεκτατιστές.

Η πολιτική ατολμία της τότε κυβέρνησης υπό την ηγεσία του Κ. Σημίτη, ενίσχυσε τη βουλιμική ταχυφαγεία του τουρκικού κατεστημένου, το οποίο υποστήριξε με διάφορα μυθεύματα τη θεωρία των “γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο προκειμένου να εγείρει διεκδικήσεις επί του εθνικού χώρου της Ελλάδος και των νησιών μας. Ταυτοχρόνως, άφησε πίσω τρεις νεκρούς αξιωματικούς, οι οικογένειες των οποίων αναζητούν έως και σήμερα την αλήθεια.

Μετά τη λήξη του επεισοδίου ειπώθηκαν πολλά. Συνέβησαν πολλά περισσότερα στο Μέγαρο Μαξίμου, στο υπουργείο Εξωτερικών, σε υπόγεια του ελληνικού Πενταγώνου και σε άλλα σημεία.

Το σίγουρο είναι ότι ηθικώς και επιχειρησιακώς, η ελληνική πλευρά διέθετε ισχυρότατο πλεονέκτημα και θα μπορούσε να κάνει τους Τούρκους να τρέχουν ακόμα και σήμερα, αλλά κάποιοι μας πρόδωσαν και μας εξευτέλισαν.

Η απάντηση δεν δόθηκε. Κάποιοι απέδωσαν ευθέως δειλία στον τότε πρωθυπουργό ο οποίος είχε το θράσος να ευχαριστήσει και τους Αμερικανούς από το βήμα της Ελληνικής Βουλής. Άλλοι εξανέστησαν με τη στάση του τότε υπουργού Εξωτερικών, Πάγκαλου, ο οποίος φέρεται να είχε διαβεβαιώσει τον ειδικό μεσολαβητή Χόλμπρουκ ότι “την ελληνική σημαία από τα Ίμια, θα την πάρει ο αέρας”, για προφανείς οσφυοκαμπτικούς λόγους.

Πολλοί ήταν οι βουλευτές του τότε κυβερνώντος κόμματος, που είχαν εξ’ αρχής διαφωνήσει με τους χειρισμούς του Σημίτη, Πάγκαλου και λοιπών…

Άρχισαν έτσι, επιθέσεις εναντίον των διαφωνούντων από τους στενούς συνεργάτες του πρωθυπουργού, όπως ο γνωστός και μη εξαιρετέος θησαυροφύλακα/ταμίας, Τάσος Μαντέλης, που κατηγόρησε τους έχοντες αντίθετη άποψη από την επίσημη “γραμμή Σημίτη” ότι κινούνταν σε “εθνικιστική” και “ακροδεξιά” κατεύθυνση.

Μήπως, φίλες και φίλοι, σας θυμίζει κάτι αυτό, σε σχέση με την προέλευση των σημερινών εφιαλτών, τη δανεισμένη ιδεολογία τους και τον χειρισμό “καρμπόν” των Εθνικών Θεμάτων; Ας δούμε λοιπόν την προϊστορία του ΣΥΡΙΖΑ, σε σχέση με την ονομασία των Σκοπίων, που ακόμα και σήμερα την έχουν σημαία! Μόνο που σήμερα… είναι κυβέρνηση!

Ο κόσμος το ’χει τούμπανο και ο Συριζα κρυφό καμάρι… Η λαϊκή ρήση ταιριάζει απόλυτα με την προσπάθεια νυν κυβερνητικών αξιωματούχων να υποβαθμίσουν παλαιές προκλητικές θέσεις γνωστών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι όχι μόνο αποκαλούσαν τα Σκόπια με το όνομα “Μακεδονία”, αλλά ζητούσαν προκλητικά να αναγνωρίσει η Ελλάδα τους γείτονες με τη συνταγματική τους ονομασία, διαδηλώνοντας μαζί τους εναντίον της Ελλάδος!

Συγκεκριμένα πριν από την κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι το 2008, όπου η Ελλάδα αρνήθηκε να συναινέσει στην ένταξη των Σκοπίων στη Συμμαχία ακόμη και με την προσωρινή ονομασία ΠΓΔΜ, εκατοντάδες στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, και σημερινοί βουλευτές και υπουργοί τάχθηκαν προκλητικά κατά της εθνικής γραμμής, ζητώντας επιτακτικά από την τότε κυβέρνηση Καραμανλή, να αναγνωρίσει τη γειτονική χώρα με τη… συνταγματική της ονομασία, δηλαδή… Μακεδονία”.

Επιχειρώντας να ικανοποιήσει τις εθνομηδενιστικές τους εμμονές, κόντρα στο κοινό αίσθημα και τις ευαισθησίες της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων, η εφημερίδα “Αυγή” δημοσίευσε άρθρο-διακήρυξη με τίτλο: “Οχι στον εθνικισμό και στις συναινέσεις που τον συντηρούν”, την οποία υπέγραφαν κορυφαία στελέχη, αλλά και άλλα της λεγόμενης εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και αναρχοαυτόνομων συνιστωσών.

“Οι υπογράφουσες και υπογράφοντες υπενθυμίζουμε τα αυτονόητα: δεν υπάρχει κανένα “εθνικό συμφέρον” που να διακυβεύεται αν δοθεί η δυνατότητα στη γειτονική χώρα να διατηρήσει τη συνταγματική της ονομασία”, ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων ηλιθιοτήτων, το προκλητικό άρθρο-διακήρυξη από το “κίτρινο” κομματικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ, όπου κατηγορούνταν για “εθνικισμό” όσοι υπερασπίζονταν στην Ελλάδα τις πάγιες θέσεις για το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων, παραβλέποντας την ίδια ώρα, με δόλο και ανθελληνική υστερία, τον εντεινόμενο αλυτρωτικό εθνικισμό και τις επιθετικές ενέργειες της σκοπιανής κυβέρνησης.

Ποτέ οι Έλληνες δεν πρέπει να ξεχάσουν, με τι είδους “πολιτικά αποβράσματα” έχουμε να κάνουμε! 

Ας μην ξεχνάμε:

Τον Μάιο του 2008 αντιπροσωπεία της Νεολαίας του ΣΥΝ -τώρα ΣΥΡΙΖΑ, συμμετείχε σε πολιτική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στα Σκόπια με κεντρικό σύνθημα: “Βέτο στον εθνικισμό, εμπάργκο στον μιλιταρισμό, έξω από το ΝΑΤΟ”. Το δελτίο Τύπου έκανε λόγο για συμμετοχή οργανώσεων από την Ελλάδα και τη… Δημοκρατία της Μακεδονίας”. 

Σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε τον Μάιο του 2008 σε κεντρικό ξενοδοχείο των Σκοπίων η Σίσσυ Βωβού, υπεύθυνη φεμινιστικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ που το 2013 είχε θέσει και υποψηφιότητα για πρόεδρος του κόμματος απέναντι στον Τσίπρα, τάχθηκε υπέρ των Σκοπιανών να αυτοαποκαλούνται “Μακεδόνες” και μίλησε ευθαρσώς για “μακεδονική” μειονότητα στην Ελλάδα. 
“Εμείς ζητάμε την αναγνώριση της μακεδονικής εθνότητας όσον αφορά στο τμήμα του λαού της Δημοκρατίας της Μακεδονίας… που είναι Μακεδόνες, αλλά και όσον αφορά στους Ελληνες ντόπιους Μακεδόνες που ζουν στον Βορρά της Μακεδονίας” είχε δηλώσει τότε με θράσος Συριζαίικο.

Στο Συνέδριο της Νεολαίας του ΣΥΝ -τώρα ΣΥΡΙΖΑ, τον Δεκέμβριο του 2007, εγκρίθηκε κείμενο θέσεων για το Σκοπιανό, στο οποίο μεταξύ άλλων ανέφερε: 

“Υπερασπιζόμενοι και υπερασπιζόμενες την αρχή της αυτοδιάθεσης των λαών, θεωρούμε πως το όνομα “Μακεδονία” μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί από τους γείτονές μας και είναι αυτονόητο δικαίωμά τους. Η ιστορική αυτή ονομασία έχει από χρόνια υιοθετηθεί από τους κατοίκους της περιοχής και αντιστοιχεί στη συνείδησή τους, αφού με αυτή γεννήθηκαν και μεγάλωσαν. Εξάλλου, το όνομα αντιστοιχεί σε πραγματικότητες των διεθνών σχέσεων που διαμορφώθηκαν εδώ και πολλές δεκαετίες, τις οποίες η Ελλάδα δεν μπορεί και δεν πρέπει να εμποδίζει”.
Για την ιστορία: οι θέσεις αυτές της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ τότε, εξακολουθούν να ισχύουν και σήμερα, ακόμα και κατά τη διάρκεια των δύσκολων διαπραγματεύσεων!

Τους αξίζει η μέγιστη των ποινών, σε καιρό πολέμου -αυτή της Εθνικής Προδοσίας…

Όλοι στο συλλαλητήριο για να υπερασπιστούμε τη Μακεδονία από τους όποιους ξένους την επιβουλεύονται, αλλά κυρίως από εκείνους, που κατά λάθος γεννήθηκαν στη χώρα αυτή, ξεπουλημένοι και λερωμένοι εθνικά, πριν καν δουν για πρώτη φορά, το γαλάζιο ουρανό της Ελλάδος!

Στο τέλος πάντα κερδίζουν οι “καλοί”, έλεγαν οι γιαγιάδες μας…

Του Θοδωρή Γιάνναρου
capital.gr

Πηγή

Share.