Παντελώς ακατανόητη και παρορμητική δείχνει εκ πρώτης όψεως η δημόσια «έκρηξη» του Νίκου Κοτζιά, μετά την αποκάλυψη της απειλητική επιστολή που έλαβε που τον προειδοποιεί ότι υπάρχουν «τρεις σφαίρες» γι’ αυτόν από κάποια γελοία υποκείμενα που νομίζουν ότι με τον τρόπο αυτό «κάνουν πολιτική»…

Ενώ μάλλον θα έπρεπε να μην αντιδράσει καθόλου, κεφαλαιοποιώντας την οργή του φυσιολογικού κόσμου εναντίον των αριστερών ή δεξιών ψυχοπαθών που νομίζουν ότι με τις πρακτικές αυτές θα εκφοβίσουν τον κόσμο και θα εκτροχιάσουν το δημοκρατικό πολίτευμα, επιλέγει να απαντήσει εξαπολύοντας πυρά κατά πάντων και πολιτικοποιώντας την υπόθεση, με βολικούς εσωτερικούς πολιτικούς όρους.

Τι έγραψε όμως στο . ο Νίκος Κοτζιάς (χωρίς επιμέλεια το κείμενο); «Επι χρόνια συγκεκριμένα συστήματα, έντυπα και κανάλια με συκοφαντούν ώστε να με στοχοποιήσουν. Τους ενοχλεί οτι δεν με κρατα κανεις. Είναι οι ηθικοί αυτουργοί των απειλών για τη σωματική ακεραιότητα και ζωή μου. Περιμένω ΝΔ και Ιερά Σύνοδος να τις καταδικάσουν χωρίς μεν και αλλά.»

Άρες, μάρες, κουκουνάρες, το λένε αυτό στα χωριά μας υπουργέ μου. «Δίκασε» ο υπουργός Εξωτερικών και απεφάνθη ότι όποιος δεν συμφώνησε μαζί του στο παρελθόν και τον αντιπολιτεύεται τώρα, είναι εξ ορισμού ύποπτος για την αποστολή της «ανώμαλης» αυτής επιστολής, καταλογίζοντάς του στην καλύτερη «ηθική αυτουργία»!

Τι πάει να πει Νίκο Κοτζιά «τους ενοχλεί ότι δεν με κρατά κανείς»; Σου είπε κανείς ότι σε κρατάνε; Γιατί δεν λες ποιος σου το καταλογίζει και σε ποιον υποστηρίζουν ότι είσαι δέσμιος; Και έλεος πια με την ψύχωση με τα ΜΜΕ που προσφέρονται ως στόχος «διά πάσαν – πολιτικήν – νόσον και πάσαν μαλακίαν» (σ.σ. με τη βιβλική έννοια ασφαλώς).

Μόνο τα άκρα του πολιτικού συστήματος έχουν τέτοια αλλεργία με τα μέσα ενημέρωσης και εμφανίζουν με το παραμικρό, κλασικό σύνδρομο καταδίωξης! Τώρα, προσθέτει χωρίς λόγο και αιτία και ολίγη από αντιπολίτευση και Εκκλησία και νομίζουν πως «έδεσε το γλυκό».

Τι δυσανεξία είναι αυτή με οποιονδήποτε τολμά να πιστεύει κάτι διαφορετικό; Το παπικό αλάθητο διεκδικούν; Μας στρέφει εναντίον του ενώ αρχικά η πρώτη αντίδραση για την άθλια επιστολή ήταν γνήσια οργή, διότι επιλέγει την πολιτική σπέκουλα.

Μόνο που όλα αυτά είναι εντελώς παρανοϊκά και θυμίζουν τα μεταπολιτευτικά… πολιτικά χρονικά παρανοϊκά, που όλο το παιχνίδι παιζόταν με κάτι περίεργους ιδεολογικούς όρους, όπου οι μισοί ήταν πράκτορες ξένων δυνάμεων και οι άλλοι μισοί επαναστάτες, Μ-Λ και Λ-Μ, Τροτσικιστές και Σταλινικοί, Ευρωκομμουνιστές και διάφορες άλλες κατηγορίες που είχαν κατασκευάσει… διαλογιζόμενοι οι διανοούμενοι, νομίζοντας ότι κάνουν επανάσταση.

Ρε πάτε καλά; Έχετε καταλάβει σε ποια εποχή ζούμε; Έχετε καταλάβει ότι με τέτοιες απαντήσεις πυροβολείτε τα πόδια σας, ακυρώνοντας όση σοβαρή δουλειά έχει γίνει τόσο καιρό στο ΥΠΕΞ, με τις όποιες διαφωνίες, θεμιτές, μπορεί να έχει κανείς;

Τι δουλειά έχουν οι «κύκλοι ΥΠΕΞ» αντί να ασχολούνται μόνο με τα θέματα εκπροσώπησης της χώρας στο εξωτερικό, να επισημαίνουν ότι… οι συνεχείς συκοφαντίες σε βάρος του υπουργού Εξωτερικών διαμορφώνουν την ατμόσφαιρα που οδήγησαν στην επιστολή; Μήπως κρύβεται τίποτε άλλο πίσω από την ξαφνική απώλεια του ελέγχου; Λογική εξήγηση δε βρίσκουμε.

Πηγή

Share.