Εξακολουθούμε να ζούμε στην εποχή της αντίδρασης, του “αντί”.
Τι νομίζετε; Ότι όσοι για παράδειγμα συμμετείχαν και θα συμμετάσχουν στα συλλαλητήρια για το Μακεδονικό, έχουν αυτό μόνο στο νου τους;
Από όσους πάρουν μέρος στο συλλαλητήριο, πολύ αμφιβάλω ότι έστω και οι μισοί θα διαδηλώνουν μόνο για τη Μακεδονία. Την αντίδρασή τους σε όσα τους συμβαίνουν στην καθημερινότητά τους, στη ζωή τους, θα βγάλουν… και πάνω από όλα αντίδραση στη σημερινή κυβέρνηση. Γιατί αυτή εκπροσωπεί το σύστημα που τους ταλανίζει.
Ναι, το σύστημα… Αυτό άλλωστε είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ. Ότι πλέον λογίζεται στα… συστημικά καθεστώτα. Μην σας φαίνεται παράξενο.
Ο δήθεν αντισυστημικός Τσίπρας, που με αυτή τη μεταμφίεση εξελέγη στην εξουσία, σε μία χρονική περίοδο όπου παγκοσμίως σχεδόν επικράτησαν οι αντισυστημικοί, ξέφτισε. Εντάχθηκε…
Η μνημονιακή στροφή της κυβέρνησης Τσίπρα και το “ναι σε όλα” τον έφερε στην ίδια θέση με εκείνους που κατηγορούσε στην πορεία ανέλιξής του στην εξουσία.
Δεν είναι μόνο η φθορά από τη διακυβέρνηση. Είναι η συστημική πλέον παρουσία και συμπεριφορά.
Κατάφερε μέσα σε δυόμιση χρόνια, μια και η πρώτη περίοδος ήταν εντελώς διαφορετική από τη δεύτερη, να γίνει ό,τι χρειάστηκαν δεκαετίες ολόκληρες για να γίνουν τα πάλαι ποτέ μεγάλα κόμματα εξουσίας στη συνείδηση της κοινωνίας. Προσπαθώντας να ελέγξει Θεσμούς, Μedia, επιχειρηματικότητα.
Και την φθορά την οποία υπέστησαν εκείνα σε βάθος χρόνου, τώρα την εισπράττει ο κ. Τσίπρας σχεδόν σε… τηλεοπτικό χρόνο. Πολύ γρήγορα.
Αυτή όμως η φθορά, ή αν θέλετε το… άει σιχτίρ της κοινωνίας απέναντι σε έναν ακόμη πολιτικό φορέα που θεωρεί ότι την κορόιδεψε, δεν είναι και τόσο απλό να το εισπράξουν τα άλλα συστημικά κόμματα. Τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά.
Δυστυχώς η αντισυστημική προτίμηση δεν φαίνεται να έχει εγκαταλειφτεί.
Και υπάρχει ο κίνδυνος να διοχετευθεί προς άλλες κατευθύνσεις, ίσως και πιο ακραίες. Είτε προς τα αριστερά, είτε και προς τα άκρα δεξιά.
Δεν είναι εύκολο να ανατραπεί αυτή η πιθανότητα, που είναι εξαιρετικά ισχυρή, καθώς το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας, όπως γνωρίζουν καλά οι δημοσκόποι δεν εκφράζει άποψη, παραμένει βουβό και δεν εκπροσωπείται στις δημοσκοπήσεις. Εδώ είναι και το πολύ δύσκολο στοίχημα.
Πώς θα πείσουν την κοινωνία οι συστημικές πολιτικές δυνάμεις για τη σοβαρότητα και την αξιοπιστία των προτάσεών τους. Οι οποίες θα πρέπει να διαφέρουν από την ευρεία ατζέντα του κυβερνώντος συνασπισμού. Ευρεία γιατί προσπαθεί να αφομοιώσει, να καλύψει, πολιτικές ξένες προς τη δική του ταυτότητα. Ώστε να αφήσει όσο το δυνατό μικρότερο πολιτικό χώρο, με… γεωγραφικά πολιτικά κριτήρια.
Αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση αλλά και η μεγάλη παγίδα.
- Να γίνεις αντισυστημικός, απέναντι σε μία αναξιόπιστη συστημική κυβέρνηση, χωρίς όμως να χάσεις ταυτόχρονα την πολιτική σου ταυτότητα.
- Να γίνεις ωστόσο πιο ρηξικέλευθος, δημιουργικός σε νέες ιδέες και προτάσεις προς την κοινωνία, να πείσεις ότι έχεις λύσεις και μπορείς πάνω απ’ όλα να τις εφαρμόσεις.
Ιδιαίτερα όταν δεν μπορείς να υποσχεθείς… παροχές.
Το μίγμα δεν είναι εύκολο, αλλά δεν είναι εύκολες και οι εποχές που ζούμε.
Και με πολιτικούς όρους, δεν βρισκόμαστε πλέον στην εποχή του… ώριμου φρούτου, που αρκούσε η δυσαρέσκεια προς τον έναν από τους δύο κύριους πολιτικούς πόλους ή η δύναμη της αδράνειας και η φθορά για να μετακινηθεί η εξουσία στον δεύτερο πόλο. Αυτή η εποχή πέρασε…
Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου
capital.gr