«Να επιδιώκουμε την επίτευξη των εθνικών μας στόχων με αρραγή ενότητα και με γνώμονα το γνήσιο συμφέρον της πατρίδας» είπε μεταξύ άλλων χθες στο Αίγιο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με αναφορά στην «ιστορική παρακαταθήκη» που άφησε η «Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας».
Η ανωτέρω προτροπή είναι προαιώνια πάγκοινη αρχή και αποτελεί επιταγή για τον πολίτη κάθε κινδυνεύουσας πατρίδας, όπου γης. Η Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας (Αίγιο) ήταν η μάζωξη των Φιλικών της Βόρειας Πελοποννήσου για να αποφασίσουν τον χρόνο έκρηξης της επανάστασης στην Πελοπόννησο και να αποτινάξουν την Τουρκική σκλαβιά.
Επίσης κατά την συνάντηση με τον Πρωθυπουργό ο Πρόεδρος δήλωσε πάλι, «Υπερασπιστήκαμε τον τόπο όταν η γραμμή ήταν αρραγής»! Όμως μεταφερόμενη στα καθ΄ ημάς, η προτροπή θα είχε αναντίρρητη ισχύ, μόνο σε περίπτωση επίθεσης στη χώρα. Και το Σκοπιανό δεν αποτελεί τέτοια περίπτωση, παρότι ορίζεται ως εθνικό θέμα.
Ακατανόητη σήμερα η προσέλευση των πολιτικών αρχηγών για «ενημέρωση», επικαλούμενοι θεσμική ευπρέπεια.
- Την ίδια ευπρέπεια δεν έδειξε ο κ. Τσίπρας όταν αντί να απευθυνθεί στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους ίδιους, έτρεχε βραδιάτικα στον κ. Ιερώνυμο, προκειμένου να του αποσπάσει την καταδίκη των συλλαλητηρίων και την προτροπή περί εθνικής ενότητας.
- Ούτε έδειξε την ίδια θεσμική ευπρέπεια, όταν κατά παράβαση κάθε λογικής, επιτίθετο στην αντιπολίτευση, με έμφαση την αξιωματική, ζητώντας τη θέση τους επί του Σκοπιανού όταν η ίδια η κυβέρνηση δεν είχε παρουσιάσει τη δική της. Χθες στο Προεδρικό Μέγαρο «ανένηψε» λέγοντας στον κ. Παυλόπουλο ότι: «Πρέπει να οικοδομήσουμε την εθνική μας γραμμή».
- Ούτε έδειξε την ίδια θεσμική ευπρέπεια ο κ. Κοτζιάς όταν διατεινόταν – ψάχνοντας για αποστάτες – ότι στη Βουλή ψηφίζουν βουλευτές και όχι κόμματα (τότε γιατί ενημερώνει τους αρχηγούς ο Πρωθυπουργός και δεν καλεί τους Βουλευτές κατά μόνας;).
- Επίσης δεν έδειξε την ίδια θεσμική προσήλωση ο κ. Βούτσης, τη μέρα που ενώ υποτίθεται ο αρχηγός του έδινε μάχη, η οραματική ενασχόλησή του ήταν η ποθούμενη οριζόντια αναδιαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού γύρω από το ζήτημα επίλυσης του ονόματος (το Σκοπιανό ως κομματικό εργαλείο!) – και φυσικά δεν αναφερόταν μόνο στη ΝΔ αλλά και στο παρακείμενο «Κίνημα Αλλαγής».
Τι νόημα έχει η προσέλευση; Η πλειοψηφία τους δέχεται όνομα με προσδιορισμό erga omnes και την απάλειψη των αλυτρωτικών σημειολογιών. Οταν τα φέρει κάποτε στη Βουλή – που δεν – το βλέπουν.
Για να προσφέρουν θεσμικό κέλυφος στη αντιθεσμική έως τώρα συμπεριφορά της κυβέρνησης; Ποια πολιτική αβρότητα ανταποδίδουν;
Η κα Γεννηματά ήδη γεύτηκε προκαταρκτικά το ευπροσήγορο πνεύμα φιλοξενίας του Μαξίμου. Ενώ συνεργάτες της ενημέρωσαν ατύπως τους δημοσιογράφους ότι η Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ζήτησε από τον Πρωθυπουργό Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών και του συνέστησε να προσέξει γιατί διχάζει τους Έλληνες, το Μαξίμου την κατηγόρησε ότι «προβαίνει σε ανακριβείς διαρροές υποτιθέμενων διαλόγων της με τον πρωθυπουργό»!
Ωτακουστές δεν ήμασταν, αλλά συνειρμικά η μνήμη επανέφερε την σκηνή του Συμβουλίου Αρχηγών του ’15, όπου πριν τελειώσει αυτό, και ενώ είχαν συναινέσει να ψηφίσουν το μνημόνιο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, η «διαρροή» από το Μαξίμου τους χαρακτήριζε ως «τρόικα εσωτερικού» – γιατί θα ψήφιζαν το δικό του μνημόνιο!
Μη κατανοήσιμη είναι και η αποδοχή της πρόσκλησης εκ μέρους του Κ. Μητσοτάκη.
Εντάξει αυτές δεν είναι δεοντολογικές συμπεριφορές ευρωπαϊκού κράτους, αλλά αφενός δεν είμαστε και τόσο ευρωπαϊκό κράτος (ο πολιτικός πολιτισμός μας έχει βαλκανικά ήθη), αφετέρου προσαρμόζεις την τακτική σου στον αντίπαλο.
Ο μόνος που δεν δύναται να το κάνει είναι ο Σταύρος που έπαθε και δεν έμαθε. Την Ανοιξη του ’15 είχε πάει στις Βρυξέλλες για να συμβάλει, μέσω των ευρωπαίων φιλικών του κομμάτων, στην τραγική διαπραγμάτευση του Γιάνη, και παρότι ο πρωθυπουργός ήταν ενήμερος, η «Αυγή» έγραφε ότι πήγε για να την τορπιλίσει! Ο ίδιος πάλι τώρα προσφέρεται στην κυβέρνηση ως ο πλέον συναινετικός για «να μη χαθεί η ευκαιρία». Και ο Σταύρος συγκατοικεί στο Κίνημα Αλλαγής.
Όπερ μπορεί ο κ. Τσίπρας να μη μπόρεσε να δημιουργήσει εσωτερικά προβλήματα στη ΝΔ, αλλά μια χαρά τα κατάφερε στην Κεντροαριστερά!
- το δημοψήφισμα και το «Όχι» του Πάνου,
- το δεν είμαστε γκόμενοι με τους Συριζαίους ούτε κάνουμε παρέα με Ρουβίκωνες, του ετέρου Καμμένου των ΑΝΕΛ.
Αναγκαστικά η επικαιρότητα σήμερα θα πλημμυρίσει με τις συναντήσεις, τις δηλώσεις και τις διαρροές, εκεί που μια τυπική ολιγόλογη ψυχρή άρνηση θα έδινε μεν κάποια τροφή στους αναλυτές αλλά το θέμα θα ξεφούσκωνε εκεί!
Μια χαρά τα κατάφερε πάλι ο Αλέξης!
Του Γιάννη Σιδέρη
liberal.gr