Ζούμε σε αντισυστημικούς καιρούς. Τίποτα δεν είναι βέβαιο και τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται προβλέψιμο.
Ο λόγος, για το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης και τις χορδές που μοιάζει να έχει αγγίξει η υπόθεση της ονομασίας των Σκοπίων.
Ο ελληνικός λαός νιώθει εξαντλημένος και ταπεινωμένος.
Οι Ελληνες είναι θυμωμένοι γιατί έχουν νιώσει την υπερηφάνειά τους να τσαλακώνεται επανειλημμένα.
Ισως λοιπόν το ζήτημα της ονομασίας να είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Μια μεγάλη μερίδα πολιτών θεωρεί τρελό να υποχωρήσει η Ελλάδα και απέναντι σε μια μικρή, ανίσχυρη χώρα.
Λογικό ή παράλογο δεν έχει καμία σημασία. Στην εποχή μας, έχουμε δει πολύ λιγότερο συναισθηματικούς λαούς, όπως π.χ. οι Βρετανοί, να αντιδρούν βίαια και να παίρνουν αποφάσεις εν θερμώ για ζητήματα που αφορούν την εθνική τους υπερηφάνεια.
Οι κυβερνώντες κάνουν όμως και ένα λάθος.
Εγιναν, βλέπετε, «κατεστημένο» και υποτιμούν τα ένστικτα και τα υπόγεια ρεύματα. Οι ίδιοι εκμεταλλεύθηκαν –με αποκορύφωμα το δημοψήφισμα του 2015– την αίσθηση της ταπείνωσης και καλλιέργησαν ένα μείγμα λαϊκισμού και εθνικισμού. Βρήκαν ετερόκλητους συμμάχους και εταίρους σε εκείνη τους την προσπάθεια, οι οποίοι σήμερα νιώθουν ίσως ακόμη πιο θυμωμένοι λόγω της περίφημης «κωλοτούμπας».
Ο «ανεμιστήρας» που φουντώνει όμως τον εθνικολαϊκισμό έχει κουμπί ΟΝ, δεν έχει OFF. Απαξ και τον βάλεις μπρος, δύσκολα κλείνει.
Και μία παρατήρηση για τους ξένους που παρακολουθούν με απορία τα ελληνικά δρώμενα.
Εως το 2012 έκαναν το λάθος να συνομιλούν με το «Κολωνάκι» και να πιστεύουν ότι καταλαβαίνουν την Ελλάδα. Τώρα συνομιλούν με ένα νέο κατεστημένο που και αυτό, όπως συμβαίνει πάντα, κινείται μέσα σε μια γυάλα.
Η Ελλάδα ήταν και παραμένει μια ιδιαίτερη περίπτωση.
Ο διπολισμός, ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή, που μας χαρακτηρίζει από τη γέννηση του νεοελληνικού κράτους, δεν έχει εξαλειφθεί. Αντιθέτως, η οικονομική κρίση τον ζωντάνεψε.
ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ
kathimerini
