Ο λαϊκισμός, η δημαγωγία και το έλλειμμα οικονομικής παιδείας δημιούργησαν στη χώρα ανόητες, κουτοπόνηρες και αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές.

Αυτές οι συμπεριφορές καθορίζουν και επηρεάζουν καταλυτικά το οικονομικό και κοινωνικό γίγνεσθαι σε όλα τα επίπεδα. 

Για παράδειγμα, το μνημόνιο ήταν ο πιο τοξικός όρος κατά τα χρόνια από το 2010 και μετά και ακολουθούσε η λέξη «τράπεζες».

Το τραπεζικό σύστημα λοιπόν αποτέλεσε τον μοχλό αλματώδους ανάπτυξης της χώρας έως το 2010. Αν δεν προέκυπτε η κατάρρευση της αγοράς ενυπόθηκων δανείων στις ΗΠΑ το 2008, δεν θα είχαμε φτάσει εδώ που είμαστε σήμερα και δημοσιονομικά και τραπεζικά.

Η χώρα δυστύχησε μέσα από τη σπέκουλα των πάσης φύσεως «αντιμνημονιακών» να κυβερνηθεί από επικίνδυνους και αδαείς πολιτικούς, οι οποίοι εμφανίστηκαν ως αποδέκτες της… τιμωρητικής ψήφου του λαού.

Εν τέλει όπως αποδεικνύεται από την πορεία των πραγμάτων οι πολίτες δεν πέτυχαν τίποτα περισσότερο από την… αυτοτιμωρία τους! Και δεν είναι βεβαίως τα μέτρα, η επιτροπεία, η εκχώρησης δημόσιας περιουσίας.

Αν το 2015 ο ελληνικός λαός δεν πίστευε στα… παραμύθια, σήμερα θα ήμασταν υπό εποπτεία και όχι υπό επιτροπεία και μάλιστα για πολλές δεκαετίες.

Επιπλέον, θα ήμασταν μια κανονική χώρα που θα αξιοποιούσε τα περιουσιακά της στοιχεία με τον καλύτερο τρόπο οικονομικά και διαρθρωτικά.

Το πρώτο εξάμηνο του 2015 με τον… ήρωα Βαρουφάκη και τους… επαναστάτες ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μας στοίχισε πάνω από 200 δισ. ευρώ! 

Όσο κουραστικοί και να γινόμαστε θα ξαναθυμίσουμε στους… άπιστους Θωμάδες

  • τα 86 δισ. νέου δανεισμού (έστω και αν μείνει αδιάθετο ένα μικρό μέρος), 
  • την εκροή καταθέσεων ύψους 36 δισ. ευρώ στο διάστημα Νοεμβρίου 2014-Ιουλίου 2015, 
  • τον μηδενισμό της αξίας των τραπεζών το Νοέμβριο του 2015 με την απώλεια 37 δισ. ευρώ λόγω ανακεφαλαιοποίησης, 
  • την επιβολή μέτρων 14,5 δισ. ευρώ, 
  • το διαφυγόν ΑΕΠ 15 δισ. ευρώ για την περίοδο 2015-2017, 
  • τα 10 δισ. ευρώ από τα κέρδη των κεντρικών τραπεζών επί των ελληνικών ομολόγων 
  • και την επιστροφή των 11 δισ. ευρώ του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας στους δανειστές, τα οποία αρκούσαν ως μια προληπτική γραμμή πίστωσης τότε, εάν δεν συνέβαινε το… ατύχημα της κάλπης!

Μιλάμε δηλαδή για ένα άμεσο και έμμεσο κόστος κοντά στα 210 δισ. ευρώ! 

Επιπλέον, επιβλήθηκαν τα capital controls, χάσαμε το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και τα ξένα funds με 5,5 δισ. ευρώ απέκτησαν τον έλεγχο ολόκληρου του ενεργητικού των τραπεζών, ύψους 345 δισ. ευρώ (μαζί φυσικά και με το ρίσκο των «κόκκινων δανείων» που εκτοξεύτηκαν στα 110 δισ. ευρώ…

Αν θέλουμε να δούμε τη ζημιά του 2015 με στενά τραπεζικά στοιχεία, τότε βγαίνει το συμπέρασμα ότι η «περήφανη διαπραγμάτευση» κόστισε σε τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, ιδιώτες θεσμικούς, μετόχους και φορολογούμενους περίπου 80 δισ. ευρώ!

Μιλάμε για τις καταθέσεις που… έφυγαν και τα λεφτά που εξαυλώθηκαν λόγω μηδενισμού της αξίας των τραπεζικών μετοχών.

Εξαιτίας αυτού του εγκλήματος, η συγκυβέρνηση αναγκάστηκε να πάρει μεγαλύτερα δάνεια, να επιβάλλει εξοντωτικά μέτρα, να στερήσει πολύτιμα δισεκατομμύρια από το ΑΕΠ της χώρας κατά την περίοδο 2015-2017.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έφυγαν για το εξωτερικό και δεκάδες χιλιάδες παραγωγικά «μυαλά».

Αυτό που πάθαμε το 2015 παρομοιάζεται με ένα σοβαρότατο τροχαίο ατύχημα όπου ο πολυτραυματίας έχει χάσει πολύ αίμα και φέρει σοβαρότατα τραύματα σε ευαίσθητα σημεία του σώματος.

Ήδη, τα «κόκκινα χρέη» προς το Δημόσιο (Εφορία και ασφαλιστικά ταμεία) ξεπερνούν τα 130 δισ. ευρώ, ενώ τα «κόκκινα δάνεια» φτάνουν στα 110 δισ. ευρώ.

Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι μόλις μέσα σε 3 χρόνια, οι οφειλές προς το Δημόσιο αυξήηκαν κατά 45% και προς τις τράπεζες κατά 50% σε σχέση με το 2014. Μιλάμε δηλαδή για «κόκκινο» ιδιωτικό χρέος ύψους 240 δισ. ευρώ που αντιστοιχεί σε ΑΕΠ 180 δισ. ευρώ. Είναι δηλαδή περίπου 1,35 φορές υψηλότερο από το εισόδημα που παράγουμε.

Αν λάβουμε δε υπόψιν και το δημόσιο χρέος των 310 δισ. ευρώ, τότε ο λογαριασμός κινείται σε επίπεδα που μόνο η νέα διαστημική υπηρεσία του υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής μπορεί να παρακολουθήσει…

Αυτό που πρέπει να καταλάβει και ο πλέον αδαής ή οικονομικά αναλφάβητος είναι ότι ειδικά στον τραπεζικό τομέα, αυτό το κόστος των σχεδόν 80 δισ. ευρώ δεν θα είχε προκληθεί εάν η χώρα το 2015 δεν έπεφτε «θύμα» της… περήφανης διαπραγμάτευσης από μια ομάδα… άμυαλων και επικίνδυνων πολιτικών.

Επειδή λοιπόν δεν… απέφυγε το ατύχημα, τώρα αρχίζουμε να μετράμε τα δυστυχήματα!

Αν δεν χάνονταν αυτά τα πολύτιμα κεφάλαια, τότε δεν θα χρειαζόταν να γίνουν μαζικοί πλειστηριασμοί. 

Ταυτόχρονα, η χρηματοδότηση της οικονομίας και η πληρωμή υποχρεώσεων θα είχαν βελτιώσει τόσο τους μακροοικονομικούς δείκτες όσο και την εικόνα των πάσης φύσεως οφειλών των φορολογούμενων πολιτών.

Σήμερα, η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων έχει φτάσει στο σημείο να διαλύεται σε επίπεδο φορολογούμενου, ασφαλισμένου, καταθέτη, επενδυτή και καταναλωτή.

Αυτοί που… νάρκωσαν τους πολίτες μιλώντας για Σεισάχθεια, τώρα, λόγω των εγκληματικών λαθών του 2015, τους οδηγούν με συνοπτικές διαδικασίες στη λαιμητόμο των κατασχέσεων χωρίς διακρίσεις.

Γιατί αν κάποιος σώσει το σπίτι του από τους… κακούς τραπεζίτες είναι σίγουρο ότι θα το χάσει από το… καλό Δημόσιο!

Ακόμη κι αυτός που δεν έλαβε ποτέ δάνειο και τώρα δεν έχει δουλειά ή διαθέτει απαξιωμένα περιουσιακά στοιχεία, θα χάσει ό,τι του έχει απομείνει, εφόσον φυσικά δεν μπορέσει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του.

Και όλα αυτά είναι αποτέλεσμα των εγκλημάτων του 2015. 

Γιατί πολύ απλά το 2014, η χώρα είχε αρχίσει να συνέρχεται από το… έμφραγμα και το… εγκεφαλικό που υπέστη το 2010.

Ειρήσθω εν παρόδω, το θέμα της ανακεφαλαιοποίησης του 2015 είναι εξαιρετικά πιθανό να απασχολήσει σε… βάθος την επόμενη κυβέρνηση…

Πηγή

Share.