Πολλοί φίλοι με ρωτούν γιατί επιμένω εδώ και καιρό ότι οι εκλογές θα γίνουν κατά πάσα πιθανότητα το φθινόπωρο του 2018 και γιατί επιδεικνύω τόσο μεγάλη βεβαιότητα. Αφού ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αλ.Τσίπρας βεβαιώνει ότι θα πραγματοποιηθούν το 2019.

Η απάντηση θα ήταν εύκολη. 

Πότε ο κ. Τσίπρας έχει πει την αλήθεια, για να την πει τώρα.

Αλλά φυσικά αυτό δεν καθιστά την άποψη μου για το χρόνο των εκλογών ισχυρή. 

Αντίθετα, η βάσιμη εκτίμηση μου είναι ότι δεν υπάρχει άλλη χρονική εποχή από τώρα μέχρι το τέλος της κοινοβουλευτικής θητείας, που να έχει την πιθανότητα ο πρωθυπουργός να εξυπηρετήσει καλύτερα τους σκοπούς του, που είναι η παγίωση του ίδιου και του ΣΥΡΙΖΑ ως πολιτικών δυνάμεων εξουσίας,από τον Σεπτέμβριο- Οκτώβριο 2018. 

Διότι μόνον τότε μπορεί κι είναι υποχρεωμένος να στήσει τις κάλπες.

Εξηγούμαι: 

Εδώ και καιρό το νέο αφήγημα του κυβερνητικού επιτελείου είναι ότι τον Αύγουστο 2018 μας βγάζουν, δήθεν, από τα μνημόνια. 

Πότε άλλοτε θα έχει καλύτερη πιθανότητα για ένα θετικό εκλογικό αποτέλεσμα από τότε; Προτού ο κόσμος καταλάβει τη νέα πολιτική απάτη και το αφήγημα του καταρρεύσει ως νέο «Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης»;

Άλλωστε, ο απώτατος χρόνος εκλογών θα ήταν ο Μάϊος 2019, οπότε πραγματοποιούνται κι οι ευρωεκλογές.

Πέραν αυτού του οροσήμου, βουλευτικές εκλογές δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν, διότι μια συντριπτική ήττα στις ευρωεκλογές, θα οδηγούσε σε κατάρρευση και σε εθνικές εκλογές.

Τότε γιατί να μην στήσει διπλή κάλπη Μάϊο 2019, ερωτούν πολλοί. 

Απαντώ:

1. Το 2018, η χώρα υποχρεούται σε πρωτογενή πλεονάσματα 3,5%, στόχος εξαιρετικά δυσχερής, αν σκεφτούμε μάλιστα ότι το 2017 πέτυχε πλεόνασμα 2,8% με υπερσυγκράτηση δαπανών κι υπερβολικούς φόρους. Αλλά ακόμα κι αν πετύχει το 3,5%, δεν θα έχει «υπερπλεόνασμα» για να δώσει τον Δεκέμβριο νέο «κοινωνικό μέρισμα».

2. Βγαίνοντας από την δανειακή σύμβαση τον Αύγουστο, είναι πολύ πιθανόν να χρειασθεί νέα στήριξη, αυτό που ήδη κάποιοι αποκαλούν «υβριδικό μνημόνιο». Αυτή η ανάγκη θα φανεί εντονότερα μετά το φθινόπωρο.

3. Ο σημαντικότερος όμως λόγος είναι ότι στο τέλος του έτους, θα έλθει η νέα, μεγάλη μείωση όλων των συντάξεων, που θα φτάσει ή και θα ξεπεράσει το 18%. Είναι άλλο πράγμα οι συνταξιούχοι να γνωρίζουν ότι κάτι κακό θα συμβεί με τις συντάξεις τους κι άλλο να το δουν στην πράξη. Συνεπώς, καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να πάει σε εκλογές, έχοντας κόψει εκ νέου τις συντάξεις, κι ενδεχομένως φέρνοντας νωρίτερα την μείωση του αφορολογήτου, όπως φάινεται ότι επιμένει το ΔΝΤ.

Αν λοιπόν ο κ. Τσίπρας κι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να παραμείνουν ισχυρή δύναμη της αντιπολίτευσης και να περιμένουν να επανέλθουν στην εξουσία όταν, κατά τους υπολογισμούς τους, αποτύχει η κυβέρνηση του Κυριάκου (που θεωρώ ότι θα είναι αυτοδύναμη), τότε δεν έχουν άλλη επιλογή από κάλπες το φθινόπωρο.

του Γιάννη Λοβέρδου
liberal.gr