Λογικοφανές το ερώτημα που τίθεται ότι, δηλαδή, το κράτος των Σκοπίων έχει ήδη αναγνωρισθεί από τις περισσότερες χώρες του κόσμου ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Λογικοφανής είναι επίσης η άποψη ότι ήδη στην προσωρινή ονομασία τους περιλαμβάνεται ο όρος «Μακεδονία», άρα έχουν κάποιο δικαίωμα επάνω του.
Ακόμα περισσότερο λογικοφανές είναι το επιχείρημα ότι μετά την παρέλευση 25 ετών το πρόβλημα πρέπει επιτέλους να λυθεί.
Τα παραπάνω συνοδεύονται από την παράθεση στοιχείων σχετικά με το πόσο αδύναμη στρατιωτικά είναι η γειτονική χώρα και το πόσο εμείς έχουμε διεισδύσει οικονομικά.
Ο καλόπιστος αναγνώστης ή συνομιλητής ίσως και να πειστεί από τα ανωτέρω, ίσως και να αισθανθεί ακόμα και «ανώτερος» των σκοπιανών, ως άλλος «αρχοντοχωριάτης»!
Μόνο που, για να γίνεται πλήρως κατανοητό ένα επιχείρημα ή ένα σύνολο επιχειρημάτων σχετικά με κάποιο θέμα, θα πρέπει να υπόκειται σε μία ενδελεχή ανάλυση της λογικής του.
Για να γίνει όμως η ανάλυση ακόμα περισσότερο ενδιαφέρουσα, μήπως θα ήταν καλύτερο να ξεκινήσουμε από το τελευταίο και να φτάσουμε στο πρώτο;
Αναφορικά με την οικονομική διείσδυση της χώρας μας, να διευκρινίσουμε ότι αυτή έχει γίνει από ιδιωτικές επιχειρήσεις και όχι από το δημόσιο. Ακόμα και μία επένδυση που έγινε από έναν – τυπικά – κρατικό φορέα, την Εθνική Τράπεζα, η οποία είχε εξαγοράσει τη μεγαλύτερη τράπεζα των Σκοπίων, με βάση το τελευταίο μνημόνιο είμαστε υποχρεωμένοι να την πουλήσουμε… Και, ως γνωστόν, το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα!
Ο στρατός τους όντως είναι αδύναμος, αλλά αυτό μικρή σημασία έχει. Πρώτον διότι εμείς δεν διεκδικούμε εδάφη τους και, δεύτερον, επειδή στο έδαφός τους υπάρχει μία από τις μεγαλύτερες αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις εκτός ΗΠΑ. Πιστεύει κανείς ότι οι Τούρκοι θα βομβάρδιζαν την Κρήτη στην οποία βρίσκεται η αμερικανική βάση της Σούδας; Αστεία πράγματα!
Όντως έχουν περάσει 25 χρόνια από τότε που «βγήκε στον αφρό» το πρόβλημα. Μόνο που το πρόβλημα αυτό υφίσταται από 70ετίας, από τότε δηλαδή που ο Τίτο δημιούργησε την γιουγκοσλαβική διοικητική περιφέρεια «Μακεδονία». Όλα αυτά τα χρόνια τίποτα δεν εμπόδισε τόσο τη συγκεκριμένη χώρα να υπάρχει, να έχει οικονομική δραστηριότητα και – κυρίως – να έχει αλυτρωτικές τάσεις. Γιατί λοιπόν πρέπει να λυθεί τώρα, με το «στανιό» το πρόβλημα; Δεν μπορεί να παραμείνει ως έχει και, σε μελλοντικό χρόνο, με καλύτερους συσχετισμούς και, κυρίως, με μία άλλη ελληνική κυβέρνηση να γίνει προσπάθεια επίλυσης;
Επιπλέον, ο επισπεύδων παράγοντας στην παρούσα προσπάθεια επίλυσης του ζητήματος είναι οι σκοπιανοί. Αυτοί βιάζονται να μπουν στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ. Αυτοί φοβούνται τις αποσχιστικές τάσεις Αλβανών και άλλων εντός της επικράτειάς τους. Εμείς δεν έχουμε κανέναν λόγο να βιαζόμαστε. Εκτός και αν τα πρόσφατα υπερατλαντικά ταξίδια του πρωθυπουργού σχετίζονται με την πρεμούρα μας…
Αν όμως, επειδή είμαστε καλοί άνθρωποι, θέλουμε να λύσουμε το πρόβλημα και αφού οι σκοπιανοί βιάζονται, ας μας κάνουν μία πρόταση που δεν θα μπορούμε να αρνηθούμε. Είναι το γνωστό «ιδού η Ρόδος…»!
Χρησιμοποιείται επίσης συχνά το τελευταίο διάστημα ως επιχείρημα, το γεγονός ότι η τελευταία λέξη του ακρωνυμίου FYROM αντιπροσωπεύει τη λέξη «Μακεδονία», συνεπώς συνειρμικά αναγνωρίζονται ως «Μακεδόνες» και η συμφωνία για το όνομα αναγκαστικά θα περιλαμβάνει την ίδια λέξη ως εθνοτική αναγνώριση.
Αυτό είναι ολοκληρωτικά λάθος καθώς, το κράτος αυτό δημιουργήθηκε, αρχικά, ως διοικητική οντότητα της Γιουγκοσλαβίας με το όνομα «Μακεδονία» και, το ακρωνύμιο FYROM αναφέρεται στην ΠΡΩΗΝ Γιουγκοσλαβική δημοκρατία, η οποία ΤΟΤΕ είχε το όνομα «Μακεδονία». Δεν είναι ούτε εθνικός ούτε γεωγραφικός προσδιορισμός. Συνεπώς, όσοι εκφράζουν το συγκεκριμένο επιχείρημα, στην περίπτωση που γνωρίζουν την πραγματικότητα, απευθύνονται σε ακροατές οι οποίοι δεν τη γνωρίζουν, και πείθονται ευκολότερα.
Και, επιτέλους, φθάνουμε στο επιχείρημα της ήδη υπάρχουσας αναγνώρισης του κράτους αυτού με το συνταγματικό του όνομα από έναν πολύ μεγάλο αριθμό χωρών…
Κατά πρώτον, όλες οι χώρες που το έχουν αναγνωρίσει το έχουν κάνει με την αίρεση «μέχρι να λυθεί η διαφωνία με την Ελληνική Δημοκρατία».
Κατά δεύτερον, το επιχείρημα αυτό αποδυναμώνει το έτερο επιχείρημα ότι «εμείς τους δημιουργούμε πρόβλημα». Μα, αφού τους έχουν αναγνωρίσει τόσα κράτη, πώς τους δημιουργούμε πρόβλημα; Το ένα αναιρεί το άλλο!
Η απάντηση είναι εξαιρετικά απλή και κατανοητή από οποιονδήποτε έχει κάνει στη ζωή του έστω και μία ιδιωτική συναλλαγή: Για παράδειγμα, ακόμα κι αν όλος ο κόσμος λέει ότι το σπίτι μου ανήκει σε κάποιον άλλον, μέχρι εγώ να παραχωρήσω την κυριότητά του, το ποιος λέει ή αναγνωρίζει οτιδήποτε δεν έχει καμία σημασία. Μόνο η αναγνώριση από τον ιδιοκτήτη έχει. Συνεπώς, το «συμβόλαιο παραχώρησης» του «μακεδονισμού» μπορεί να το δώσει μόνο ο ιδιοκτήτης, και αυτός είναι το Ελληνικό ΕΘΝΟΣ.
Άρα, τα Σκόπια δεν ενδιαφέρονται αν τους αναγνωρίσει όλη η υπόλοιπη υφήλιος ως «Μακεδονία», ή με οποιοδήποτε άλλο παράγωγο όνομα. Τους ενδιαφέρει μόνο η αναγνώρισή τους από εμάς!
Ας καταλάβει λοιπόν η κυβέρνηση αυτό που όλη η ελληνική κοινωνία έχει αντιληφθεί: Τα Σκόπια θα γίνουν «Μακεδονία» μόνο αν το επιτρέψουμε εμείς! Τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού.
Και ας γίνει επιτέλους ξεκάθαρο ότι η ανήκεστος βλάβη για την όποια εθνικώς επιζήμια απόφαση της κυβέρνησης δεν παραγράφεται. Ας το θυμάται αυτό και ο κ. Τσίπρας και ο κ. Καμμένος.
Του Ηλία Ψυχογιού
liberal.gr