”The first method for estimating the intelligence of a ruler is to look at the men he has around him.”
Niccolò Machiavelli
Ο μοναδικός τρόπος να αξιολογήσεις την ευφυΐα ενός κυβερνήτη είναι να κοιτάξεις τους ανθρώπους που επέλεξε να τον περιστοιχίζουν, έλεγε ο Νικολό Μακιαβέλι εκ των προπατόρων του πολιτικού διαφωτισμού που ακολούθησε τις ελέω Θεού μοναρχίες της φεουδαρχίας.
Ο Μακιαβέλι θα έπρεπε να τιμάται και από τους αναρχικούς και αντεξουσιαστές γιατί προσέφερε μεγάλες υπηρεσίες σε όποιον επιθυμεί να μάθει τις μεθόδους που επιβάλλεται η εξουσία έτσι ώστε ο καθένας να δύναται να ορίσει καλύτερα τα όρια της ελευθερίας και της αυτονομίας του. Ως είθισται όμως ο όχλος αποστρέφεται όσους του λένε την αλήθεια και εξυμνεί όσους του χαϊδεύουν τα αυτιά…
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής πχ. έκανε πρόεδρο τον Κωνσταντίνο Τσάτσο στο άκουσμα του ονόματος του οποίου “κακάριζαν” κοροϊδευτικά οι “προοδευτικοί”. Όταν ρώτησα μικρός τον πατέρα μου γιατί τον λένε “κότα” μου απάντησε επειδή έχει μεταφράσει τους Όρνιθες του Αριστοφάνη… Έμεινα ενεός!
Ο Καραμανλής ο πρεσβύτερος συναγελάζονταν με τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Δημήτρη Χορν, ενώ ήταν ιδιαίτερα αυστηρός με τη δημόσια εικόνα των υπουργών του.
Ο Κώστας Σημίτης είχε διευθυντή του γραφείου του Νίκο Θέμελη ένα κοσμοπολίτη και πολύγλωσσο συγγραφέα που είχε υπηρετήσει στην Ε.Ε. Τα τρία μυθιστορήματα του Νίκου Θέμελη αποτελούν την καλύτερη επιτομή της νεοελληνικής κοινωνίας και ιστορίας τα τελευταία 200 χρόνια.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου έφερε στο προσκήνιο τους Κατσιφάρες, τους Κουτσόγιωργες και τους Κουλούρηδες αλλά έφερε και ανθρώπους σαν τον Παρασκευά Αυγερινό, τον Σημίτη, τον Κουλουριάνο κλπ.
Αν κοιτάξει κάποιος τις επιλογές του κ. Τσίπρα από το 2015 μέχρι σήμερα για τη Βουλή, την κυβέρνηση και το επιτελείο του και αναλογιστεί που θα μπορούσαν να καταλήξουν όλα αυτά, νιώθει την ανάγκη να απομακρυνθεί από τη χώρα.
Δεν είναι μόνο το ύφος και ήθος καλλιτεχνών όπως ο κ. Λαζόπουλος και ο Χάρρυ Κλυνν (που δεν χάνει την ευκαιρία να μου ασκεί εποικοδομητική κριτική…). Είναι ένα ευρύ σύμπλεγμα ανθρώπων που αντιπροσωπεύει όχι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει η χώρα αλλά την σκοτεινή πίσω αυλή της χυδαιότητας και των “κουσουριών” της…
Η είδηση στην περίπτωση του κ. Ζουράρι δεν είναι η παραίτηση μετά από το πολιτικό ολίσθημα των υποτιμητικών δηλώσεων για ζητήματα που αφορούν το ποδόσφαιρο αλλά πως δεκάδες άνθρωποι μιας οφθαλμοφανούς συναισθηματικής και διανοητικής “ωριμότητας” και “ισορροπίας” έχουν κατακλύσει το κοινοβούλιο και την κυβέρνηση.
Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι η παραίτηση Ζουράρι, αλλά πως κάποιος σαν τον κ. Ζουράρι μετέχει σε μια κυβέρνηση.
Ποιος πρωθυπουργός θα τολμούσε να ορίσει στο στρατηγικό σχεδιασμό κάποιον εμφανώς άσχετο που έγινε γνωστός για την αξιολόγηση των υποδημάτων της Μενεγάκη;
Η εικόνα αυτή δεν είναι προνόμιο της παρούσας Βουλής και της παρούσας κυβέρνησης. Ο εκφυλισμός έχει αρχίσει εδώ και αρκετά χρόνια και συνεχώς διευρύνεται και με τις ευλογίες της πλειοψηφίας της κοινωνίας.
Όλα αυτά τα συμπτώματα παρακμής είναι λογικό πως κάποια στιγμή θα μας οδηγήσουν σε κάποιο οδυνηρό μονοπάτι γιατί μας αποξενώνουν ως κοινωνία από το προνόμιο της αξιολόγησης προσώπων και καταστάσεων που είναι ο μόνος τρόπος να αποφεύγει κάποιος τα κακά συναπαντήματα της ζωής και της ιστορίας.
Οι διαψεύσεις…
Είναι η αλήθεια πως η στήλη εκτιμούσε πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα είχε εξαντλήσει το χρόνο του βίου της πολύ νωρίτερα. Ήδη το περίμενε από το 2016 ή το πολύ το 2017 καθώς τα ζητήματα που είχε να αντιμετωπίσει έθιγαν το βαθύτερο πολιτικό DNA χιλιάδων στελεχών καθώς και δεκάδων βουλευτών της…
Δεν περίμενα πχ. πως στελέχη όπως ο κ. Δρίτσας μετά όσα είχε δηλώσει ειδικά για το λιμάνι του Πειραιά θα αποδεχόταν σιωπηλά όχι τη μη επανακρατικοποίηση του Προβλήτα 2 αλλά την πώληση του συνόλου του ΟΛΠ…
Διαψεύστηκα…
Δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ πως οι μεγαλύτερες μονάδες της ΔΕΗ θα οδεύουν προς πώληση με στόχο τον περιορισμό του μεριδίου του άλλοτε κραταιού κρατικού μονοπωλίου στο 50% της αγοράς, χωρίς δεκάδες βουλευτές να έχουν παραιτηθεί και να βρίσκονται στα κάγκελα…
Διαψεύστηκα…
Μου ήταν επίσης αδύνατο να πιστέψω πως ο κ. Κοντονής ο οποίος πριν μερικά χρόνια παρίστανε τον δικαστή μαζί με τον κ. Καζάκο και σε μια καρικατούρα λαϊκού δικαστηρίου καταδίκαζαν το πρόεδρο των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον, για τα μισά εγκλήματα της ιστορίας, θα ήταν υπουργός μιας αριστερής υποτίθεται κυβέρνησης που κάνει “κωλοτούμπες” για μια πρόσκληση προκειμένου να συναντήσει έναν πρόεδρο ο οποίος δεν διστάζει να αποκαλεί ολόκληρες χώρες “απόπατους”…
Τι να πούμε για την επίδειξη δουλοφροσύνης απέναντι στον Ερντογάν σε σχέση με την χορήγηση ασύλου σε Τούρκους αξιωματικούς, όταν στην Τουρκία χιλιάδες άνθρωποι έχουν φυλακιστεί και δημοσιογράφοι, αξιωματικοί και δικαστές διώκονται; Το μισό υπουργικό συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ που συμμετείχε στις κινητοποιήσεις όσων διώκονταν από την χούντα του Εβρέν σήμερα έχει καταπιεί τη γλώσσα του…
Δεν θα αναφερθώ σε πλειστηριασμούς σπιτιών και όσων τους άκουγαν πριν γίνουν κυβέρνηση και δεν πλήρωναν διόδια, ΕΝΦΙΑ και τα στεγαστικά δάνεια στις τράπεζες και τώρα αντιμετωπίζουν κατασχέσεις.
Βλέποντας μια ισχνή πλειοψηφία 153-154 βουλευτών μαζί με τους ακροδεξιούς των ΑΝΕΛ πίστευα πως είναι θέμα χρόνου κάποιοι να μην έχουν καταλάβει τι ακριβώς ψήφισαν με το τρίτο μνημόνιο και είτε να τα τινάξουν όλα στον αέρα είτε να πάνε στο σπίτι τους αφήνοντας τη θέση και τον παχυλό μισθό στον επόμενο επιλαχόντα.
Περίμενα δηλαδή αυτό που έκαναν ευθύς εξαρχής στελέχη όπως ο κ. Γαβριήλ Σακελλαρίδης και ο γραμματέας του κόμματος κ. Κορωνάκης ενδεχομένως και κάποιοι άλλοι που δεν γνωρίζω.
Η αλήθεια είναι πως διαψεύστηκα, δεν περίμενα πως κάποιοι μπορεί να είναι τόσο καραγκιόζηδες…
του Κώστα Στούπα
capital.gr
