[ccpw id="136103"]

Ο Ζουράρις είναι υφυπουργός Παιδείας!


Ο Ζουράρις είναι διανοούμενος, ακτιβιστής και οπαδός ποδοσφαιρικής ομάδας. 

Ο Ζουράρις απασχολεί την δημόσια σφαίρα από τότε που υπάρχει ιδιωτική τηλεόραση.

Τέλος ο Ζουράρις είναι το πρόσφατα παραιτηθέν μέλος της κυβέρνησης…

Και τώρα, αφού πρώτα κάνετε όλες τις βαθυστόχαστες πολιτικές αναλύσεις σας, γυρίστε μερικά χρόνια πίσω και δοκιμάστε τις αντιδράσεις σας.

Τι θα απαντούσατε σε κάποιον που θα σας έλεγε ότι στις αρχές του 2018, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας (!) θα συσκέπτονταν με τους συνεργάτες του για να κάνει αποδεκτή την παραίτηση του κ. Ζουράρι από το υπουργείο Παιδείας;

Θα θεωρούσατε ότι παρακολουθεί φανατικά, τους “Ράδιο Αρβύλα” ή δεν θυμάμαι ποια άλλη σατιρική εκπομπή έπαιζε μέχρι το 2010. Τόσο φανατικά, που μπερδεύει την πραγματικότητα με τις πολιτικές φαντασιώσεις του για το μέλλον της χώρας.

Κι όμως, ο Ζουράρις έγινε υπουργός, ο Τραμπ πρόεδρος της Αμερικής και ο Φάρατζ ενέπλεξε την Μεγάλη Βρετανία στο Brexit. Επιπλέον, σε λίγο καιρό, ο Μπέπε Γκρίλο μπορεί να είναι ο επόμενος πρωθυπουργός της Ιταλίας.

Τι ακριβώς συμβαίνει στον κόσμο; Tι συμβαίνει στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και σε ολόκληρη την Δύση; Τι έχει πάθει η αστική δημοκρατία και ξεβράζει μικρά ή μεγάλα τέρατα από το έκπληκτο και ορθάνοιχτο στόμα της;

Ένα πρόχειρο συμπέρασμα είναι ότι για να ασχοληθεί η επικοινωνία, η πολιτική και η κοινή γνώμη μαζί σου πρέπει πλέον να είσαι καρτούν ή τουλάχιστον, να υποδύεσαι το καρτούν. Να διαθέτεις κάποια ηχητικά σε μορφή κραυγής, μερικά χρώματα σε στιλ παγωνιού, να αποκλίνεις γενικότερα, από την νόρμα που μέχρι τώρα δημιούργησε τους αφόρητα πληκτικούς πολιτικούς.

Τον Ζουράρι, εν τω μεταξύ, τον ώθησαν σε παραίτηση, όχι οι ατάκτως ειρημμένες μπουρδολογίες του σε εκπαιδευτικά ζητήματα αλλά οι λεκτικές προσβολές του για τους οπαδούς του Άρη και του Ολυμπιακού! Κυρίως του Ολυμπιακού!

Και αυτός είναι ένας πολύ σοβαρός λόγος που θα γίνει ίσως, δεκτή η παραίτηση υπουργού τις επόμενες μέρες – όχι σήμερα γιατί εν όψει της ψηφοφορίας για το πολυνομοσχέδιο, 153 είναι πάντα καλύτεροι από 152.

Έχει μέλλον αυτή η Δημοκρατία των οπαδών, των ακροβατών,των κλόουν, των γηπέδων και των “σατυρίσκων” που ξεδιπλώνουν τα ταλέντα τους σε τηλεοπτικά πάνελ ή στις διαδικτυακές αλάνες;

Πόσο εύκολο εν τω μεταξύ, είναι να κυβερνηθεί μια χώρα από κανονικούς ανθρώπους, όταν οι αντιδράσεις του “οπαδικού πνεύματος” θα ξετρυπώνει συνεχώς, “καλικάντζαρους” για να διασκεδάσει την πλήξη του εις βάρος της πολιτικής και οικονομικής του συντήρησης;

O Zoυράρις βρέθηκε στην κυβέρνηση γιατί εξυπηρετούσε τις ανάγκες της κοινωνίας που ο γνήσιος αντιπρόσωπός της Αλέξης, διέγνωσε την κατάλληλη ώρα.

Και δεν είναι ο μόνος ασφαλώς που στελέχωσε τον θίασο, προκειμένου να εκτονωθούν οι ανικανοποίητοι “τοξικομανείς” της ευμάρειας που έψαχναν κάποιον να τους χαρίσει τον ΕΝΦΙΑ.

Τον Ζουράρι τον έκαναν υπουργό οι οπαδοί του ΠΑΟΚ και τον στέλνουν σπίτι του οι οπαδοί του Ολυμπιακού. 

Έτσι για να μην ξεχνούν μερικοί και την ισορροπία δυνάμεων στην ελληνική κοινωνία…

Του Ανδρέα Ζαμπούκα
liberal.gr

Πηγή