Αν και νεόκοπο στέλεχος της Αριστεράς, ο υπουργός Υποδομών Χρήστος Σπίρτζης έχει δημιουργήσει πολιτική σχολή στον ΣΥΡΙΖΑ.
- «Δάκρυζε» όταν υπέγραφε την πώληση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων,
- βούρκωναν οι 153 βουλευτές όταν ψήφιζαν τα Μνημόνια,
- τώρα μάθαμε ότι και η σύζυγος του πρωθυπουργού κλαίει κάθε Ιούλιο στην επέτειο του δημοψηφίσματος γιατί η «φασιστική» μπότα των δανειστών επέβαλε τις θέσεις της.
Στην άκρως πολιτική της συνέντευξη στην «Εφημερίδα των Συντακτών», η κυρία Μπέτυ Μπαζιάνα συνεχίζει την τακτική του συζύγου της.
Θυματοποιεί το θύτη, γιατί εάν η ίδια κλαίει από οργή κάθε 5η Ιουλίου, οι φορολογούμενοι οδύρονται με μαύρο δάκρυ πληρώνοντας την ανεύθυνη και αποτυχημένη διαπραγμάτευση του κ. Τσίπρα.
Ο ίδιος γνώριζε ότι μόνο με τη λέξη διαπραγμάτευση το πιστωτικό σύστημα θα διαλυόταν.
Το δήλωνε το 2011 όταν ο Γιώργος Παπανδρέου είχε πάει να την ψελλίσει, το αποφάσισε τέσσερα χρόνια αργότερα κλείνοντας τις τράπεζες που ακόμη εξακολουθούν να λειτουργούν σε συνθήκες capital controls.
Ο λογαριασμός εκείνης της περιόδου ανήλθε σε 100 δισεκατομμύρια ευρώ.
Τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. ξεπέρασαν τα 15 δισ. πλήττοντας τους πιο αδύναμους με περικοπές συντάξεων, αύξηση έμμεσων και άμεσων φόρων, μείωση των κοινωνικών επιδομάτων.
Η χώρα ξανακύλισε στην ύφεση.
Στην τριετία 2015-2017 αντί για σωρευτική ανάπτυξη άνω του 9,5%, όπως εκτιμούσαν όλοι οι διεθνείς οργανισμοί πριν από την έλευση του κ. Τσίπρα, τελικώς δεν θα έχουμε ούτε καν 1,5%.
Το 8% ΑΕΠ που χάθηκε μεταξύ περήφανης διαπραγμάτευσης και υπερφορολόγησης ισοδυναμεί με απώλεια 15 δισεκατομμυρίων σε εισοδήματα και θέσεις εργασίας.
Το τραπεζικό σύστημα που ήταν πλήρως κεφαλαιοποιημένο στις αρχές του 2015 ξεπουλήθηκε σε ξένα funds σε εξευτελιστικές τιμές, εις βάρος των συμφερόντων του δημοσίου και των μικρομετόχων που είχαν αποκλειστεί από τη διαδικασία αύξησης κεφαλαίου.
Πάνω από 25 δισ. ευρώ που είχαν τοποθετηθεί από το Δημόσιο στις προηγούμενες ανακεφαλαιοποιήσεις χάθηκαν οριστικά επί Τσίπρα.
Η κρατική περιουσία, την οποία η κυβέρνηση της Αριστεράς δεν θα άφηνε να ξεπουληθεί από τους «Σαμαροβενιζέλους», πέρασε στο υπερταμείο για 99 χρόνια με δικαίωμα βέτο των δανειστών.
Ο κ. Τσίπρας, που υποσχόταν στο λαό ότι θα κούρευε το χρέος, κατάφερε μέσα σε τρία χρόνια να το αυξήσει πάνω από 25 δισεκατομμύρια, καθιστώντας το οριστικά μη βιώσιμο, όταν στα μέσα του 2014 είχε πάρει τροχιά βιώσιμης αποπληρωμής του.
Για όλα αυτά η σύζυγος του πρωθυπουργού δεν είπε κουβέντα.
Ενδεχομένως να μη θέλει να πιστέψει ότι ο κ. Τσίπρας και ψέματα είπε στους πολίτες και εξαπάτησε όσους τον ψήφισαν.
Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να μη χάσει την αριστερή της ταυτότητα. Σιγά τα αβγά.
Είπε και κάτι άλλο ενδιαφέρον η σύζυγος του πρωθυπουργού στη συνέντευξή της στην «Εφημερίδα των Συντακτών».
Δήλωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση αλλά όχι την εξουσία.
Η άποψη αυτή παραπέμπει σε ολοκληρωτικά συστήματα όπου οι «κυβερνήσεις» μπορούν να ελέγχουν τα πάντα, ακόμη και τα «μεσαία στελέχη των υπουργείων», που μάλλον κάνουν ζημιά όπως θεωρεί η ίδια.
Η διαφορά μεταξύ εξουσίας και διακυβέρνησης μπορεί να γίνει σε όλους κατανοητή με ένα παράδειγμα.
Οταν ο Ματέο Ρέντσι έγινε πρωθυπουργός στην Ιταλία, η σύζυγός του ήταν αναπληρώτρια φιλόλογος σε λύκειο της Φλωρεντίας. Τρία χρόνια αργότερα, όταν ο Ρέντσι παραιτήθηκε, η σύζυγός του βρισκόταν στην ίδια θέση φιλολόγου στο σχολείο της Φλωρεντίας.
Αυτό λέγεται διακυβέρνηση.
Τις επόμενες ημέρες θα έρθει στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα της τρίτης αξιολόγησης. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι το «ναι σε όλα» θα ακουστεί και από τους 153 βουλευτές της συμπολίτευσης.
Θα έχει τουλάχιστον πλάκα βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίζουν τη διάταξη για τις απεργίες, όπως επίσης και όταν οι βουλευτές των ΑΝ.ΕΛ. θα ψηφίζουν τη νέα ονομασία των Σκοπίων. Οποια κι αν είναι αυτή, όποτε κι αν έρθει στη Βουλή.
Γιατί πλέον είναι ξεκάθαρο. Οι 153 θα ψηφίζουν τα πάντα μέχρι να φύγουν.
Μέχρι τις εκλογές.
του Πάνου Αμυρά, διευθυντή του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
eleftherostypos.gr