Ο ένας μετά από τον άλλον οι ξένοι αναλυτές προειδοποιούν για το ενδεχόμενο να παρασυρθούμε από το αφήγημα του “τέλους των μνημονίων” και να μπούμε σε μία νέα δέσμη προβλημάτων.
Οι σχετικές δηλώσεις του κ. Τσίπρα και οι έξαλλες αντιδράσεις των κυβερνητικών στις επισημάνσεις Ντράγκι – Στουρνάρα, προκάλεσαν συναγερμό.
Οι αλλοδαποί φίλοι του κ. Τσίπρα πιστεύουν ότι έχουν βρει στο πρόσωπο του Έλληνα πρωθυπουργού έναν άνθρωπο που θα τους κάνει όλα τα χατίρια.
Κι έχουν δίκιο σε αυτό.
Σκεφτείτε μόνο τι έχει υπογράψει μέχρι σήμερα ο κ. Τσίπρας.
Την παραχώρηση των περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού δημοσίου στους δανειστές για τα επόμενα 99 χρόνια, όπως και την μόνιμη εποπτεία της χώρας για τις επόμενες δεκαετίες.
Ο κ. Τσίπρας έχει δεσμεύσει με την υπογραφή του μέχρι και για τα μέτρα που θα πάρει η … επόμενη κυβέρνηση!
Όλα αυτά είναι γνωστά.
Κατά τα φαινόμενα ο κ. Τσίπρας τους είναι ακόμη πολύτιμος. Γι αυτό άλλωστε τον στηρίζουν. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν έχει ακόμη ολοκληρώσει την αποστολή του.
Τι είναι άραγε αυτό που μένει να “τακτοποιηθεί”; Το χρέος!
Κι εδώ αρχίζουμε να γινόμαστε καχύποπτοι…
Το πρόβλημα είναι ότι η”ανοχή” των Ευρωπαίων στην απίθανη κυβέρνηση του κ. Τσίπρα έχει οδηγήσει σε μία κατάσταση “ύπνωσης” τους πάντες.
Προσποιούνται ότι στην Ελλάδα υπάρχει μία κανονικότητα, επειδή αυτό τους εξυπηρετεί σε αυτή την φάση. Συντηρούν μία εστία άκρατου λαϊκισμού και μάλιστα την ενισχύουν συστηματικά, προκειμένου να κάνουν την δουλειά τους.
Το πρόβλημα θα φανερωθεί αργά ή γρήγορα.
Είτε ο κ. Τσίπρας θα βρει μία “ευκαιρία” και θα θυμηθεί τον παλιό καλό επαναστάτη, είτε θα ξυπνήσουμε όλοι ξαφνικά από αυτό το όνειρο (πιθανότατα εξαιτίας κάποιου απρόβλεπτου γεγονότος) και θα διαπιστώσουμε ότι δεν κάνουμε μακροβούτια σε μία ειδυλλιακή παραλία, όπως νομίζουμε, αλλά σε έναν βούρκο.
Οι Ευρωπαίοι κάνουν σαν η Ελλάδα να είναι μία κανονική χώρα.
Αγνοούν τις επιθέσεις της κυβέρνησης στην Δικαιοσύνη, τις συνέπειες της συνεχούς φτωχοποίησης του ελληνικού λαού, τον τρόπο με τον οποίον η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τους επενδυτές και φυσικά την υπερβολική φορολογία.
Με την δική τους ανοχή δημιουργούνται εστίες λαϊκισμού στην Ευρώπη που μέσα σε ένα άλλο περιβάλλον θα απειλήσουν σοβαρά την συνοχή και το μέλλον της Ευρώπης.
Ποιες συνθήκες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αυτό το “άλλο περιβάλλον”; Μία πιθανή νίκη των λαϊκιστών στην Ιταλία, για παράδειγμα.
Και τι να κάνουν οι Ευρωπαίοι; Να κάνουν ντα τον κ. Τσίπρα;
Από το ένα σημείο περνάμε με μεγάλη ευκολία στο άλλο.
Ως Έλληνας πολίτης δεν θα δεχόμουνα μία ξένη κυβέρνηση ή ένας οργανισμός του εξωτερικού να κάνει ντα μια οποιαδήποτε νόμιμα εκλεγμένη ελληνική κυβέρνηση. Αυτό είναι το ένα άκρο.
Το άλλο άκρο είναι αυτό που ζούμε. Οι δανειστές να στηρίζουν τον Αλέξη Τσίπρα για να στηρίξει ο τελευταίος μια πολιτική που στρέφεται ευθέως εναντίον του λαού και της χώρας μας. Εκτός κι αν η παράδοση της χώρας στους δανειστές είναι μία πράξη πατριωτική.
Είναι αυτός ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Να στραγγαλίζει το μέλλον των αδύναμων λαών;
Το μέτρο, δυστυχώς, δεν λείπει μόνο από τους Έλληνες. Αλλά και οι Γερμανοί έχουν υπερεκτιμήσει την αξία της τύχης και έχουν ξεχάσει ότι μέχρι πριν από μία δεκαετία ήταν ο μεγάλος ασθενής της Ευρώπης.
Μία οικονομική κρίση άλλαξε τα δεδομένα μία φορά.
Μια επόμενη μπορεί να κάνει ακριβώς το ίδιο! Να αλλάξει και πάλι τα δεδομένα.
Η Ευρώπη όφειλε να βάλει ψηλά τον πήχη. Σε όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις.
Να τις υποχρεώσει να κάνουν τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.
Και να είναι ξεκάθαρη: Είτε κάνετε τις μεταρρυθμίσεις είτε αποχωρείτε. Και τότε θα βλέπαμε πόσα απίδια έπιανε ο σάκος του καθενός.
Αλλά δεν το έκαναν.
Προσποιήθηκαν ότι δεν υπήρχε πρόβλημα, επειδή δεν θέλησαν να συμμετάσχουν στην λύση.
Θανάσης Μαυρίδης
liberal.gr