Από τα εθνικά θέματα ως τα καθημερινά, ο Ελληνας από καβαλάρης, υποζύγιο
Σ’ όλα του κλώτσου και του μπάτσου ο Ελληνας, είτε πρόκειται για ασύλληπτη φτωχοποίηση μέσω της υπερφορολόγησης, είτε για τα εθνικά θέματα όπου -τι σύμπτωση- στα πάντα κάνουμε πίσω.
Παντού υποχωρήσεις, πουθενά κατακτήσεις.
Μήπως τολμάει να ρωτήσει π.χ. κανείς αν τα Ιμια είναι πλέον υπό τουρκικό έλεγχο;
Χωρίς να ’χει συμβεί κάτι επίσημο, ή διθυραμβικό, αργά-αργά, σπιθαμή με σπιθαμή, ή μάλλον κύμα με κύμα, μοιάζει σαν η ελληνική πλευρά επί ΣΥΡΙΖΑ να υποχώρησε από την πάγια εθνική γραμμή.
Ενώ δεν αφήναμε τους Τούρκους να κάνουν κουμάντο στην περιοχή, δείχνει σαν να παρέδωσε τα πρωτεία της επιτήρησης. Αυτή την ωμή αλήθεια καταγράφουν αμέτρητες μαρτυρίες Ελλήνων ψαράδων που πια δεν τους αφήνουν να πλησιάσουν τα νησιά, καθώς τα τουρκικά πλοία έχουν ρίξει μόνιμα… ρεμέτζα, τρόπος του λέγειν, ανάμεσά τους.
Τα δε ελληνικά, που στο παρελθόν απωθούσαν όποιο τουρκικό παρενοχλούσε τα καΐκια των Καλύμνιων, περιορίζονται σε διελεύσεις από απόσταση και ΔΕΝ διέρχονται μέσα από τις βραχονησίδες.
Ο εθνικός νεο-ραγιαδισμός των Συριζαίων δεν περιορίζεται δυστυχώς στα Ιμια και προαναγγέλλει… διακριτική παραχώρηση εθνικού χώρου στο Αιγαίο, θυμίζοντας, τηρουμένων των αναλογιών, το πώς έπεσε η χούντα του Ιωαννίδη με την τραγωδία της Κύπρου.
Οχι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στρατιωτική χούντα, αλλά πολύ θα ήθελε να είναι πολιτική χούντα, όπως άλλωστε αποδεικνύεται από το νέο του παραπλανητικό μότο «Πήραμε την κυβέρνηση… αλλά όχι την εξουσία»!
Τι εννοούν μ’ αυτή την μπαρούφα;
Στα φωτογραφικά ντοκουμέντα βλέπεις τα πλοία του Ερντογάν με φόντο τα βράχια και τα δικά μας σταθερά με το ανοιχτό πέλαγος πίσω τους.
Οι Τούρκοι γράφουν ότι μας εμποδίζουν ακόμη και να πλησιάσουμε.
Ισχύει, ναι ή όχι; Με αποδείξεις!
Ας κάνουμε κι εμείς μια περασιά και στείλτε μας τη φωτογραφία.
Καταρχάς το επιστρατεύουν ως ψεύτικο άλλοθι για να δικαιολογήσουν πάσα νόσο και μακακία.
Μα έχουν απόλυτη νομοθετική, κοινοβουλευτική και εκτελεστική εξουσία!
- Αν δεν είχαν, πώς θα σε ξεζούμιζαν με τόσους και τόσους άδικους φόρους;
- Πώς θα σου έπαιρναν το σπίτι για 500 ευρώ χρέος στα κρατικά ταμεία;
- Πώς θα έκαναν ό,τι γούσταραν παντού, ενώ μετράμε ήδη επίσημα… 25.000 επιπλέον δημόσιους υπαλλήλους (παραπάνω είναι οι καινούριοι, αλλά αν βάλεις και όσους έχουν φύγει ήδη από το κράτος, είναι 100.000 και βάλε οι ψευτοαριστεροί που τρύπωσαν με κάθε είδους συμβάσεις).
Ή μήπως δεν έχουν αλώσει και την Τέταρτη, τάχα μου, Εξουσία, τα Media, όπου και στις καθημερινές εφημερίδες π.χ. έχουν σαφώς την υπεροχή;
Τα δε κανάλια, παρότι τα περισσότερα δεν θεωρούνται τυπικά «δικά τους», τους στηρίζουν, παθητικά, εκβιαζόμενα με τις άδειες ή λόγω θεμάτων των ιδιοκτητών τους.
Ασε που και στο Διαδίκτυο χρηματοδοτούν με παρακρατικό και μαύρο χρήμα διαφόρων κολλητών λαθρέμπορων εκδοτών εκατοντάδες βρώμικους αλιτήριους bloggers της παραδημοσιογραφίας.
Οσο για τις κυριακάτικες εφημερίδες που προς το παρόν υπάρχει μία… στα χαρτιά, ισοπαλία, κάνουν ό,τι μπορούν για να κλείσουν όσα Μέσα επιμένουν να έχουν ακόμα ανεξάρτητη γραμμή με καθημερινή τρομοκρατία, απειλές στους διαφημιζόμενους (!!!) και πρωθυπουργικές παροτρύνσεις… να μη χρηματοδοτούνται αν δεν τα γράφουν όπως αρέσει στην κυβέρνηση.
Αυτά δεν τα έχει πει τόσο ΩΜΑ και ΕΠΙΣΗΜΑ ούτε ο Τραμπ που πρώτος αυτός -και μετά διεθνώς μόνο ο Τσίπρας- υιοθέτησε τη λογική των FAKE NEWS!
Αλλά ο μεγάλος τους καημός είναι ότι δεν κατάφεραν, παρότι ΛΥΣΣΑΞΑΝ με θεσμικές παραμεθοδεύσεις και ατομικό διασυρμό δικαστών, να καθυποτάξουν τη Δικαιοσύνη.
Οταν, λοιπόν, λένε «δεν πήραμε την εξουσία» εννοούν ότι θα ήθελαν όλες τις εξουσίες, όπως μια Δικτατορία.
Το μόνο που απέμεινε όρθιο σ’ αυτό τον τόπο, θα το γράψει η Ιστορία, είναι οι πολλοί λειτουργοί της Θέμιδος.
Ολοι οι άλλοι, μεταξύ των οποίων και μεγάλη μερίδα ανθρώπων των Μέσων, λάκισαν και προσκύνησαν. Η τάχα μου αστική τάξη επίσης!
Οσοι, δε, μπόρεσαν συμβιβάστηκαν και οι άλλοι αφανίστηκαν. Το ίδιο και οι μικρομεσαίοι. Και όλοι οι υπόλοιποι.
Τυχαίο το ότι δεν έχει γίνει ούτε μία αληθινά μεγάλη διαδήλωση επί ΣΥΡΙΖΑ παρότι δεν έμεινε τίποτε όρθιο και αφανίστηκαν όλα τα νοικοκυριά;
Μήπως και αυτός είναι ένας ακόμη ΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟΣ;
Ναι, ξέρω, όλα έχουν την εξήγησή τους… Το ένα χέρι χτύπαγε τ’ άλλο απ’ την απελπισιά.
Αρκεί όμως αυτό για να σε ξανακάνει 200 χρόνια μετά ΡΑΓΙΑ;
Να σου πάρει όλο το διαμέρισμα και να λες «ευχαριστώ» για το μέρισμα;
Θέμα υπάρχει και με σημαντικό τμήμα του πολιτικού κόσμου. Ακόμη συνομιλούν με τον Τύραννο που τους βρίζει και τους διασύρει όποτε γουστάρει.
Μετράμε ήδη πρόθυμους να στηρίξουν μια μελλοντική «προοδευτική» κυβέρνηση (πρώτος-πρώτος ο… Γιωργάκης) και άλλους που θέλουν να τον αβαντάρουν στην προβλεπόμενη μειοδοσία στο Σκοπιανό για να φανούν αρεστοί στους ξένους εντολείς.
Το «Ακόμα τούτη την άνοιξη ραγιάδες-ραγιάδες» θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρο από ποτέ, μια που… μας περιμένουν και οι διεθνείς αγορές.
Μόνο που λείπει η άνοιξη, λείπουν οι οπλαρχηγοί και περισσεύουν, απ’ ό,τι βλέπω, οι φραγκολεβαντίνοι.
ΥΓ.: Οσο για τα Ιμια, στα φωτογραφικά ντοκουμέντα βλέπεις τα πλοία του Ερντογάν με φόντο τα βράχια και τα δικά μας σταθερά με το ανοιχτό πέλαγος πίσω τους.
Οφθαλμαπάτη είναι; Μόνιμη;
Αν ναι, να πάμε σε κάναν γιατρό. Δεν προσθέτουμε ως de facto αναξιόπιστα (;) τα πανηγυρικά πρωτοσέλιδα των εφημερίδων της γείτονος, ότι δηλαδή έχουν διώξει τους Ελληνες από τα Ιμια, απλά μένουμε στα γεγονότα που καταγράφονται από τη δική μας πλευρά.
Και αυτά στοιχειοθετούν ότι έχουμε παραχωρήσει σιωπηρά εθνικό χώρο – και δεν ακούω να αποδεικνύει κανείς το αντίθετο.
Μπορούμε το ίδιο σιωπηρά να τον ανακτήσουμε; Μακάρι!
Διότι αλλιώς με τον ίδιο τρόπο η Αγκυρα θα αρχίσει να περικυκλώνει κι άλλες νησίδες που διεκδικεί.
Γνωρίζει και λέει δημόσια, άλλωστε, ότι έχει απέναντί της μια κυβέρνηση ΕΝΔΟΤΙΚΗ, όχι απλά φοβική, αλλά πρόθυμη ποιος ξέρει τι να παραχωρήσει! Οπότε κορόιδο είναι ο αγάς να μην πάρει;
Αυτός, ο Ερντογάν, ξανά πασάς, κι ο Τσίπρας, 200 χρόνια μετά, ξανά ΡΑΓΙΑΣ!
Αν πράγματι υπάρχει ένας όρος που μπορεί να περιγράψει τη στάση του Μαξίμου, ειδικά μετά τα όσα συμβαίνουν ύστερα από την επίσκεψη Ταγίπ στην Αθήνα, είναι το ξανά ΡΑΓΙΑΣ 200 χρόνια μετά την Επανάσταση του ’21, που υποτίθεται ότι θα τη γιορτάσουμε κιόλας σε τρία μόλις χρόνια.
Πού; Καλεσμένοι στο χαρέμι του νεο-Σουλτάνου, ως «οι φίλοι μας οι ευνούχοι»;
Σκίτσο: DAVOS DIMITRIOS
Θέμος Αναστασιάδης
protothema