Αναδημοσίευση από: capital.gr
Του Μανώλη Καψή
Ούτε λέξη στις αναφορές της κ. Μπαζιάνα για τη χρεοκοπία, για τις ευθύνες του συνόλου του πολιτικού προσωπικού για το αποτυχημένο κράτος. Για τις ευθύνες (γιατί όχι;) και του συνόλου της κοινωνίας μας, για την παταγώδη ελληνική αποτυχία. Κουβέντα… Μόνο οι κακοί ξένοι υπάρχουν στην ιστορία και φυσικά οι ανυπότακτοι Έλληνες. Μανιχαϊσμός, νομίζω, λέγεται.
Σκηνή δεύτερη. Στο στούντιο του Γιώργου Παπαδάκη στον Αντέννα. Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Καρακώστα εκθειάζει τις επιτυχίες της κυβέρνησης στο μέτωπο της ανεργίας. “Από το 27% έπεσε στο 20%”, πανηγυρίζει. Κανένα σχόλιο για τις “θετικές παρενέργειες” των μνημονιακών πολιτικών στην αγορά εργασίας. Ή για την ελαστική εργασία που σαρώνει. Miracolo… Στη συζήτηση παρεμβαίνει ο επίσης υπερήφανος βουλευτής της ΝΔ, Γεράσιμος Γιακουμάτος. Επί των ημερών του, μας εξηγεί, η ανεργία ήταν στο 7%. Και μετά ανέλαβε ο Γιώργος Παπανδρέου που έφερε την τρόικα, έφερε και τα μνημόνια και η ανεργία εκτοξεύτηκε στο 27%! Για όλα φταίνε τα μνημόνια δηλαδή… Κουβέντα για τα ελλείμματα του 15%! Λέξη για το χρέος που εκτοξεύτηκε στο 145% του ΑΕΠ. Σιωπή για τις πελατειακές πολιτικές, για την καταστροφική πολιτική των παροχών, για την κατάρρευση των εσόδων, για την ανύπαρκτη ελληνική ανταγωνιστικότητα. Λαϊκισμός, νομίζω, λέγεται.
Θυμήθηκα την εμφάνιση του κ. Γιακουμάτου, ακούγοντας τον Κυριάκο Μητσοτάκη να δεσμεύεται ότι μια φιλομεταρρυθμιστική κυβέρνηση της ΝΔ θα καταφέρει να οδηγήσει την ελληνική οικονομία στην ανάπτυξη, θα προσελκύσει επενδύσεις και θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας. Ναι, αρκεί να στηρίζει και το κόμμα τις μεταρρυθμίσεις που θέλει να περάσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Να μην παθαίνει αλλεργία σε οποιαδήποτε πολιτική απομακρύνεται από τον κρατικιστικό λαϊκισμό. Και όσοι (όχι μόνο οι δημοσιογράφοι) έχουν παρακολουθήσει τις επιδόσεις των στελεχών της Νέας Δημοκρατίας στις διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές, είτε στην κυβέρνηση συνεργασίας του Λουκά Παπαδήμου, είτε στην κυβέρνηση Σαμαρά, έχουν να διηγηθούν πολλά… Στο άκουσμα και μόνο της λέξης ανοιχτά επαγγέλματα και ανοιχτές αγορές, πάθαιναν κάτι σαν “τεταρταίο πυρετό”.
Το “παλαιό κόμμα” της ΝΔ, που εδώ και δυο χρόνια έχει επιλέξει τη σιωπή απέναντι στις φιλελεύθερες απόπειρες εκσυγχρονισμού του Κυρ. Μητσοτάκη, δεν θα είναι η μόνη δυσκολία που θα αντιμετωπίσει ο πρόεδρος του κόμματος που φιλοδοξεί να σχηματίσει την επόμενη κυβέρνηση.
Η δεύτερη μεγάλη δυσκολία που θα συναντήσει, εφόσον κερδίσει τις εκλογές, θα είναι μια κοινωνία και μια κοινή γνώμη που δεν φαίνεται να έχουν βγάλει τα απαραίτητα συμπεράσματα από την πρωτοφανή κρίση που ζήσαμε τα τελευταία 7 χρόνια. Ούτε δείχνουν να συμμερίζονται τις νέες φιλελεύθερες ιδέες για την ανάπτυξη της οικονομίας. Οι οπαδοί της Μπέτυς Μπαζιάνα, που θεωρούν ότι η κρίση περίπου προκλήθηκε από τους ξένους για να τιμωρήσουν τους Έλληνες, οι οπαδοί του Γερ. Γιακουμάτου που θεωρούν ότι τα μνημόνια έφεραν την κρίση και όχι η χρεοκοπία τα μνημόνια, είναι πολλοί…
Πρόσφατη ανακοίνωση της Κάπα Research μας αποκάλυψε ότι το 85% των ψηφοφόρων του “Όχι” στο δημοψήφισμα, δήλωσαν ότι σε περίπτωση επανάληψης του δημοψηφίσματος θα ψήφιζαν και πάλι “Όχι”. Τι συμπέρασμα έβγαλαν άραγε από την παταγώδη αποτυχία της δημοψηφισματικής περιπέτειας; Τι νομίζουν για τα capital controls; Προφανώς ό,τι και η κ. Μπαζιάνα. Ότι ήταν ένας ωμός εκβιασμός απέναντι στην απόφαση του “λαού του όχι” να αντισταθεί. Στην ίδια έρευνα της Κάπα Research και στο δίλημμα “μείωση συντάξεων/δαπανών η αύξηση των φόρων/εισφορών” οι πολίτες απαντούν “ούτε το ένα ούτε το άλλο”. Και η αλήθεια είναι ότι η αύξηση των δαπανών με ταυτόχρονη μείωση των φόρων ακούγεται πιο ελκυστικό.
Ο κ. Μητσοτάκης υπόσχεται μεταρρυθμίσεις, νέες επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας. Φοβάμαι ότι μια μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων θα προτιμούσε επιδόματα. Και μια θέση στο δημόσιο. Έστω και κακοπληρωμένη…