Δεσμεύεται… για μειώσεις φόρων όταν προετοιμάζει νέα φορολογική αιχμαλωσία και μιζέρια μέχρι το 2022. Ιθαγενείς είμαστε, ας τον χειροκροτήσουμε…
Η μείωση του αφορολόγητου κατά 3.000 ευρώ μας βροντάει την μπροστινή πόρτα… Την πίσω πόρτα… η λιτότητα και η φτώχεια που θα φέρουν τα υποχρεωτικά πλεονάσματα, 3,5%, μέχρι και το 2022.
Και να τι σημαίνουν όλα αυτά στην πράξη, αρχίζοντας από το αφορολόγητο και την φορολογική “αιχμαλωσία” αγροτών και μισθωτών και συνταξιούχων με εισοδήματα 450-500 ευρώ τον μήνα.
Το αφορολόγητο από τα σημερινά επίπεδα των 8.636 ευρώ κατεβαίνει στα 5.685 ευρώ, εγκλωβίζοντας όλους τους φορολογούμενους που είναι ένα με δύο σκαλοπάτια πάνω από την πείνα και την εξαθλίωση.
Το εάν έπρεπε ή όχι να έχουμε αφορολόγητο στην πάμπτωχη Ελλάδα με τους πλούσιους κατοίκους της μεταπολίτευσης… (όταν δεν ισχύσει τουλάχιστον στις χώρες που μας δανείζουν) βεβαίως είναι θέμα αλλά δεν επιτρέπεται (αυτή την ώρα) να συνθέτει τον αντίλογο.
Γιατί από την τσέπη του μισθωτού, του αγρότη και του συνταξιούχου φεύγουν 650 ευρώ (ένας μισθός από τους κανονικούς) ή αντίστοιχα μεροκάματα στις αγροτικές δουλειές.
Οπότε η προσγείωση εδώ είναι ανώμαλη και ευθύνεται ο Αλέξης Τσίπρας. Μην ξεχνάμε πως πριν 3 χρόνια, τον Σεπτέμβριο του 2014, δεσμευότανε… για επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ και αύξηση καθώς και επιστροφή της 13ης σύνταξης.
Όταν, λοιπόν, δημιουργείς αυτές τις ελπίδες και μιλάς για τιμιότητα και αξιοπρέπεια, επικαλούμενος το ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς, δεν γονατίζεις σε μεγαλύτερη φτώχεια τον αμειβόμενο με 450 ευρώ δένοντάς τον στο φορολογικό μαγγανοπήγαδο…
Πολύ δε περισσότερο όταν καταδικάζεις τους πάντες σε φτώχεια και λιτότητα, μέχρι το 2022, αποδεχόμενος υποχρεωτικά πλεονάσματα 3,5% (που όλοι ξέρουμε τι σημαίνουν) μόνο και μόνο για να φιγουράρεις προεκλογικά ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ βγήκαμε… από τα μνημόνια.
Τι σημαίνουν τα πλεονάσματα του 3,5%; Σημαίνουν πάγωμα των δημοσίων επενδύσεων αλλιώς δεν βγαίνουν. Και με παγωμένες τις δημόσιες επενδύσεις ένα τεράστιο μέρος επενδυτικών προγραμμάτων ξαναμπαίνει στα συρτάρια.
Η οικονομία όμως χρειάζεται 100 δισ. ευρώ κεφάλαια για επενδύσεις ή έστω επενδυτικές ευκαιρίες που θα προκαλέσει το κράτος με έργα προκειμένου να επενδυθούν 100 δισ. ευρώ.
Σημαίνουν ακόμη πάγωμα σε επιστροφές ΦΠΑ και περισσότερα φέσια σε προμηθευτές πού έχουν να λαμβάνουν 7 δισ. ευρώ αλλά δεν υπάρχει ελάχιστο φως στην εξόφλησή τους.
Με την προοπτική αυτή (που θα μετουσιωθεί σε πράξη στις επόμενες 90 ημέρες ) πως είναι δυνατόν, ως πρωθυπουργός της χώρας (έστω και μιας “αριστερής” παρέας) να μιλάς για άλλους ορίζοντες και άλλες συνθήκες στην οικονομία.
Και αυτό ακριβώς έκανε χθες το μεσημέρι ο Αλέξης Τσίπρας, λίγους μήνες πριν προχωρήσει σε εντελώς αντίθετα μέτρα. Σε νέα αποπνικτική ατμόσφαιρα στην οικονομία.
Και τι δεν έταξε. Δεσμεύθηκε για φορολογικές μειώσεις και για οδικό χάρτη που θα φτιάξει η κυβέρνηση για να ξέρουν οι μικρομεσαίοι τι έχουν να κερδίσουν και άρα να τολμήσουν να επενδύσουν.
Έβγαλε το “γλειφιτζούρι” της ανάπτυξης και της προόδου με τις αριστερές δυνάμεις του τόπου και επανέφερε την ΔΕΘ του 2014…
“Αυτές τις μέρες (είπε) εκπονούμε μακρόπνοο σχεδιασμό κατάλληλο να επαναφέρει τη χώρα μας με αξιώσεις σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον. Για τη νέα ταυτότητα της χώρας μας που πρέπει να την χαρακτηρίζει η εξωστρέφεια, η καινοτομία. Στο επίκεντρο για εμάς βρίσκεται η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα. Αυτή είναι και η πλειοψηφία των ελληνικών επιχειρήσεων”.
Σκοινί κορδόνι… δηλαδή η καινοτομία και η εξωστρέφεια της χώρας. Χωρίς εξήγηση. Χωρίς ερμηνεία.
Ποιοι θα εξωστραφούν… Ποιοι, πόσοι και σε τι θα καινοτομήσουν…
Πότε τα υπόσχεται ο Αλέξης Τσίπρας όλα αυτά; Την περίοδο που έχει ήδη υπογράψει “προσύμφωνο” χαρατσώματος της οικονομίας με νέους φόρους, με πλειστηριασμούς και κατασχέσεις για παλιούς φόρους. Αλλά και με 11.000 προσωρινούς κρατικούς υπαλλήλους στην αναμονή να περιμένουν μονιμοποίηση.
Στη Βενεζουέλα όμως του Τσίπρα περνάνε… Και αυτό είναι που θα κάνει τον Μαδούρο να σκάσει.
Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr