Η ερχόμενη Τετάρτη έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ως η “μητέρα των μαχών”, μια και το πολιτικό θερμόμετρο αναμένεται να χτυπήσει κόκκινο.
Η συζήτηση στη Βουλή για την σύσταση προανακριτικής επιτροπής για την υπόθεση της Novartis θα είναι εκτός από πολύωρη και “καυτή”, καθώς το λόγο έχουν ζητήσει ήδη 53 βουλευτές, αλλά και οι εννιά από τους δέκα πολιτικούς που το όνομά τους αναφέρεται στη σχετική δικογραφία.
Ξεχωριστό ενδιαφέρον θα έχουν και οι τοποθετήσεις των αρχηγών των κομμάτων.
Αναμφίβολα όμως μία από τις στιγμές που αναμένεται να ξεχωρίσουν θα είναι όταν στο βήμα της ολομέλειας ανέβει μετά από σχεδόν τρία χρόνια Αντώνης Σαμαράς.
Η μήνυση άλλωστε του πρώην πρωθυπουργού εναντίον του Αλέξη Τσίπρα έχει δυναμιτίσει το πολιτικό σκηνικό και αποτελεί το “πρελούδιο” μίας δυνατής πολιτικής σύγκρουσης.
Η εισαγγελία ήδη διαβίβασε αμελλητί την συγκεκριμένη μήνυση προκειμένου να διερευνηθεί από τη Βουλή, βάσει του νόμου περί ευθύνης υπουργών.
Καθώς λοιπόν το κοινοβούλιο ετοιμάζεται να ζήσει ώρες μεγάλης πολιτικής έντασης, δεν μπορεί κάποιος παρά να εντοπίσει την επιλογή του κυβερνητικού στρατοπέδου να αφήσει μέχρι ώρας αναπάντητα μία σειρά από ζητήματα που έθεσε ο Αντώνης Σαμαράς μέσα από την 56 σελίδων μήνυση του:
-Τι έγινε με το έγγραφο καταγγελία της 30-3-2017 για τον Παναγιώτη Κουρουμπλή, όπου προσδιόριζε ποσοτικά τη ζημία του δημοσίου και των ασφαλισμένων σε 40.000.000 και 100.000.000 ευρώ αντίστοιχα και πού συσχετίστηκε στην δικογραφία;
Σε τι ενέργειες προέβη η κυρία Τουλουπάκη και γιατί δεν ρωτήθηκε κανένας μάρτυρας για τα εκεί καταγγελλόμενα ;
-Γιατί η μάρτυρας «Κελέση» κατέθετε επί 3 μήνες γεγονότα που το περιεχόμενό τους δε δικαιολογεί τέτοια καθυστέρηση?
Γιατί “θυμήθηκε” τον πρώην πρωθυπουργό ένα μήνα μετά την πρώτη της κατάθεση και δεν κατέθεσε ένα τόσο “σημαντικό” γεγονός (δωροδοκία πρωθυπουργού) από την πρώτη στιγμή;
Γιατί δεν κατέθεσε το ημερολόγιο επί 3 μήνες αλλά το έκανε αυτό την επομένη ημέρα του συλλαλητηρίου και αφού είχε κλείσει την κατάθεσή της;
Γιατί καταθέτει μονολόγους χωρίς ερωτήσεις από τους εισαγγελείς, ενθυμούμενη, προσθέτοντας ή διευκρινίζοντας, σε κάθε επόμενη κατάθεση, προηγούμενα ή νέα στοιχεία;
Γιατί αυτά δεν είχαν ενότητα αφού αναφέρονταν σε ένα πρόσωπο; Ποιος διέκρινε κενά στις καταθέσεις της και την παρακινούσε σε αυτόβουλη συμπλήρωση ή διευκρίνιση;
-Γιατί το φερόμενο ημερολόγιο ξεκινά από συγκεκριμένη ημερομηνία και χρησιμοποιήθηκε επιλεκτικά;
-Γιατί ο κ. Κουρουμπλής συναντήθηκε κατ ιδίαν και όχι δημόσια στις 30-4-2015 με τον κ. Φρουζή στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία;
Γιατί αυτή η συνάντηση δεν ερευνήθηκε, ούτε ρωτήθηκαν για το συγκεκριμένο τετ-α-τετ οι μάρτυρες;
-Γιατί δεν τηρήθηκε σε όλες τις “προστατευόμενες” καταθέσεις ο ίδιος τύπος και γραμματοσειρά;
-Γιατί ορισμένες καταθέσεις (π.χ. «Σαράφη» 12 και 15/1/2018) έχουν άλλη μορφοποίηση – γραμματοσειρά που επικολλάται στο κείμενο;
-Ποιος πήγαινε προδιατυπωμένο περιεχόμενο και έλεγχε τις καταθέσεις;
Οπως τονίζεται στο κείμενο της μήνυσης ουδεμία προσωπική ή ιδιαίτερη συνάντηση Σαμαρά – Φρουζή υπήρξε, ενώ οι δύο τους βρέθηκαν στον ίδιο χώρο δύο φορές σε θεσμικές και δημόσιες συναντήσεις.
Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στην μήνυση η μία συνάντηση ήταν στις 17-12-12 στο Μέγαρο Μαξίμου με τους 13 εκπροσώπους πολυεθνικών εταιριών και η άλλη στις 9-10-2012, στην εκδήλωση που διοργάνωσε το ελληνογερμανικό Επιμελητήριο, κατά την επίσκεψη της Ανγκελα Μέρκελ στην Ελλάδα.
Και στις δύο εκδηλώσεις υπήρξε συλλογικό αίτημα για επιστροφή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου. Ενα αίτημα, το οποίο δεν ήταν ιδιαίτερο ούτε ικανοποιήθηκε προνομιακά.
Ασφαλώς ένα από τα κομβικά σημεία της μήνυσης του κ. Σαμαρά είναι το γεγονός ότι ο πρώην πρωθυπουργός κατηγορεί τους κυρίους Τσίπρα και Παπαγγελόπουλο για σύσταση “συμμορίας”.
“Οι ενορχηστρωτές της σκευωρίας είναι οι Τσίπρας – Παπαγγελοπουλος, είναι 2 σε 1, σχεδίασαν τη σκευωρία, προανήγγειλαν το αποτέλεσμα της έρευνας, αξιολόγησαν αυτά που οι ίδιοι σχεδίασαν, πιέζοντας και χρησιμοποιώντας δικαστικούς λειτουργούς και ψευδομάρτυρες και κατηύθυναν όλη την διαδικασία” τονίζεται από το περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού, στοιχείο που αποτυπώνει την σφοδρότητα με την οποία θα θελήσει να κινηθεί ο κ.Σαμαράς την Τετάρτη.
Σε κάθε περίπτωση, όποια άποψη και αν έχει ο καθένας, τα ερωτήματα γύρω από την εμπλοκή ή μη ενός πρώην πρωθυπουργού και οποιουδήποτε πολιτικού προσώπου σε μία τέτοια υπόθεση θα πρέπει να απαντώνται και μάλιστα άμεσα, μια και σε διαφορετική περίπτωση τίθεται σε αμφισβήτηση συνολικά το “κράτος δικαίου”, κάτι που δεν το έχει ανάγκη ο τόπος μας.
Του Γιάννη Κ.Τρουπή
liberal.gr