Το πλέον πιθανό στην περίπτωση του σκανδάλου της Novartis είναι πως κάποια χρήματα θα έχουν καταλήξει και σε χέρια πολιτικών.

Μια πολιτεία που προσπαθεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα θα εντόπιζε τους ενόχους, θα τους τιμωρούσε και θα προσπαθούσε να δημιουργήσει εκείνες τις δικλείδες ασφαλείας που θα απέτρεπαν ή έστω θα περιόριζαν στο μέλλον παρόμοια φαινόμενα.

Με τον τρόπο αυτό το πολιτικό σύστημα θα αποκαθιστούσε τη διαταραγμένη εμπιστοσύνη της κοινωνίας προς το ίδιο.

Αντ’ αυτού το θέμα αντιμετωπίζεται με τη νοοτροπία φοιτητικών παρατάξεων ή συμμοριών του υποκόσμου που επιδίδονται σε ένα παιγνίδι αλληλοεξόντωσης με τρόπαιο την εκμετάλλευση μιας επικράτειας.

Αυτό έχει και θα συνεχίσει να έχει κόστος για την ελληνική κοινωνία και το μέλλον της…

Η ιστορία

Μια απλή περιγραφή των βασικών σταδίων αυτής της υπόθεσης είναι αρκετή για να αποκτήσει ο καθένας μια γενική αλλά σαφή εικόνα…

Το σκάνδαλο όπως όλα τα μεγάλα σκάνδαλα των τελευταίων ετών αποκαλύφθηκε στο εξωτερικό γιατί στην καθ’ ημάς “μπανανία” η δικαιοσύνη και ο τύπος φαίνεται πως υπολειτουργούν ως άμεσα εξαρτήματα της εκάστοτε κυβέρνησης.

Η οικονομία μας είναι τόσο κρατικοδίαιτη που αδυνατεί να στηρίξει με επάρκεια ανεξάρτητες φωνές και υποστάσεις πολιτικές.

Ενώ σε όλες τις χώρες όπου η φαρμακευτική εταιρεία ανέπτυξε παρόμοιες δραστηριότητες, η υπόθεση πήγε στη δικαιοσύνη και τελεσιδίκησε, με την τιμωρία των υπευθύνων, στην Ελλάδα χρειάστηκε πολλούς μήνες για να προχωρήσει…

Τον Μάρτιο του 2017 η τότε αρμόδια εισαγγελέας διαφθοράς κα Ράικου παραιτήθηκε δηλώνοντας πως εξ αιτίας της υπόθεσης υπόκειται σοβαρές πιέσεις και παρεμβάσεις από ισχυρά κέντρα.

Είναι αλήθεια πως για καιρό φιλοκυβερνητική εφημερίδα την είχε βάλει στο στόχαστρο.

Ιδού τα σχετικά ρεπορτάζ του Μαρτίου του 2017.

“Με μια πολυσέλιδη, έγγραφη αναφορά της προς την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ξένη Δημητρίου στην οποία περιλαμβάνει καταγγελίες για σχέδιο ηθικής εξόντωσής της και στοχοποίησής της από μεγάλα συμφέροντα στο χώρο του φαρμάκου με αφορμή σοβαρές εξελίξεις στην έρευνα για μίζες από την εταιρία Νοβάρτις, η επικεφαλής της Εισαγγελίας κατά της διαφθοράς Ελένη Ράικου, ζητεί την άμεση αντικατάστασή της από τη θέση.

Η κα Ράικου, η οποία ήταν η πρώτη εισαγγελέας κατά της Διαφθοράς στη χώρα, επέλεξε χρονικά να υποβάλλει παραίτηση (από τη θέση της όχι από το εισαγγελικό σώμα) λίγες μέρες, πριν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο η ανανέωση της θητείας της για 3η φορά…”

Βλέπε: Παραίτηση με σοβαρές καταγγελίες από την εισαγγελέα διαφθοράς, Ε. Ράικου

Πριν μερικές εβδομάδες ο πρωθυπουργός σε ομιλία του σε κομματικό ακροατήριο είχε υπονοήσει πως έρχονται σημαντικές αποκαλύψεις. Ήταν η περίοδος που το κομματικό ακροατήριο ταλαντεύονταν από τα μνημονιακά μέτρα που υλοποιούσε η κυβέρνηση και ήταν όλα στον αντίποδα αυτών που υποστήριζαν…

Ένα καλό ερώτημα που τίθεται είναι από πού γνώριζε ο πρωθυπουργός τα στοιχεία μιας έρευνας που δεν όφειλε να γνωρίζει πριν αποσταλεί ο φάκελος στη Βουλή, την εβδομάδα που πέρασε;

Ο αντιπερισπασμός

Το σκάνδαλο Novartis ανασύρθηκε ξαφνικά από το συρτάρι και στάλθηκε στη Βουλή με διαρροές που ενοχοποιούσαν πρώην πρωθυπουργούς και υπουργούς, την επομένη του μεγάλου συλλαλητηρίου για το “Μακεδονικό” όταν η κυβέρνηση βρέθηκε σε διάσταση με τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας.

Η τελευταία κατάθεση μάρτυρα έλαβε χώρα την Κυριακή του μεγάλου συλλαλητηρίου στην Αθήνα. Την ίδια μέρα, δηλαδή πριν την κατάθεση είχε κυκλοφορήσει φιλοκυβερνητική εφημερίδα με αποκαλύψεις για τα βασικά σημεία των καταθέσεων…

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά πάνω στη βιασύνη να προλάβουν τα πρωτοσέλιδα της Δευτέρας μετά το συλλαλητήριο, δεν αφαίρεσαν το όνομα ενός προστατευόμενου μάρτυρα από έγγραφο του FBI από το οποίο είχαν ζητηθεί στοιχεία.

Η υπόθεση πέραν των τραγικών αρχίζει να λαμβάνει και κωμικά χαρακτηριστικά σε σχέση με την επάρκεια της κυβέρνησης και της δικαιοσύνης να στήσει μια επικοινωνιακή σκευωρία.

Τα κίνητρα

Τα κίνητρα της βίαιης επαναφοράς του σκανδάλου Novartis στη δημοσιότητα είναι προφανή.

Από διαβολική τύχη για την κυβέρνηση όλοι οι φερόμενοι να έχουν λάβει “μαύρο χρήμα” είναι οι εξέχοντες πολιτικοί της αντίπαλοι και κανένας απ’ όσους έχουν συνεργαστεί μαζί ή υπάρχει περίπτωση να συνεργαστούν στο μέλλον…

Προφανείς λοιπόν είναι και οι στόχοι αυτής της συνωμοσίας.

Τα στοιχεία…

Όλο το κατηγορητήριο στηρίζεται σε καταθέσεις τριών προστατευόμενων (και άρα ανώνυμων) μαρτύρων και αφορά φακέλους ή βαλίτσες με μετρητά, κάτι που αποκρύπτει τα “ίχνη” του χρήματος και καθιστά οποιαδήποτε απόδειξη δύσκολη ως αδύνατη.

Καθώς το αδίκημα της απιστίας έχει παραγραφεί για τα πολιτικά πρόσωπα απομένει να αποδειχτεί αν στοιχειοθετείται ξέπλυμα “μαύρου χρήματος” κάτι που στην περίπτωση των μετρητών μοιάζει δύσκολο.

Κατηγορίες που είναι δύσκολο να αποδειχτούν θα αιωρούνται επί δικαίων και αδίκων για πολλά χρόνια.

Ο συνέπειες

Είναι προφανές πως η κυβέρνηση χρησιμοποιεί ένα υπαρκτό σκάνδαλο προκειμένου να πλήξει πολιτικούς αντιπάλους και να επανασυστήσει ένα πολιτικό αφήγημα στη βάση το “αδιάφθορο” νέο εναντίον του “διεφθαρμένου” παλιού.

Με την τροπή που έχει λάβει η υπόθεση όσοι πραγματικά τα είχαν “πιάσει” δεν θα τιμωρηθούν λόγω παραγραφής, ενώ ο πολιτικός στιγματισμός τους θα ξεθωριάσει επειδή θα αναμειχθούν με αθώους και άλλους για τους οποίους υπάρχουν αμφιβολίες λόγω πολιτικών σκοπιμοτήτων.

Το πολιτικό σύστημα και η δικαιοσύνη θα βγουν βαριά λαβωμένα καθώς η εντύπωση που δημιουργείται είναι πως όλοι τα “πιάνουν” και πως η δικαιοσύνη στην Ελλάδα χειραγωγείται σαν να πρόκειται για τριτοκοσμική χώρα.

Το πλήγμα στο πολιτικό σύστημα λαμβάνει ιδιαίτερη σημασία όταν υπάρχει ήδη ένας ισχυρός αντισυστημικός πόλος που αναζητεί πρόσωπο προκειμένου να αποκτήσει πολιτική έκφραση…

Όσοι έχουν στοχοποιηθεί δικαίως ή αδίκως από την κυβέρνηση θα επιζητήσουν να λάβουν εκδίκηση. Όταν αλλάξει η σύνθεση της Βουλής θα επιχειρήσουν να αποκαλύψουν τα άπλυτα των σημερινών κυβερνώντων. Όποιος πιστεύει πως μια κυβέρνηση μπορεί να πορεύεται χωρίς “άπλυτα” λόγω ιδεολογίας ή ήθους μάλλον είναι αφελής…

Η κυβέρνηση αντιλαμβανόμενη πως αν χάσει τα εργαλεία της εξουσίας μπορεί να βρεθεί στα εδώλια θα κάνει το παν για να τα διατηρήσει. Κατά συνέπεια έχουμε εισέλθει σε μια περίοδο υψηλής έντασης και νευρικότητας που θα έχει αντίκτυπο στην οικονομία και τη διεθνή θέση της χώρας.

Όλα αυτά σε μια περίοδο ιδιαίτερα κρίσιμη…

2) Τα ποτά είναι “μπόμπες”…

Η εβδομάδα που πέρασε έκλεισε με απώλειες για τις διεθνείς αγορές.

Την περασμένη Δευτέρα περιγράψαμε πως περίπου αντιλαμβάνεται η στήλη την κατάσταση στις διεθνείς αγορές: Σαν το πρώτο καμπανάκι μιας κατολίσθησης της οποίας τον ακριβή χρόνο κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει.

Από διαγραμματικής άποψης στη συνεδρίαση της Παρασκευής ο S&P 500 “χτύπησε” πάνω στο ΚΜΟ 200 ημερών και αναπήδησε, κάτι που σηματοδοτεί βραχυπρόθεσμη στήριξη και ενδεχομένως προσπάθεια να κερδίσει εκ νέου το χαμένο έδαφος…

Η άποψη της στήλης παραμένει στο ίδιο μοτίβο των τελευταίων ετών. Η επόμενη πτώση στις αγορές όποτε και να συμβεί θα συνιστά το μεγαλύτερο κραχ των τελευταίων δεκαετιών.

Αυτό επειδή μια βίαιη διόρθωση στις αγορές μπορεί να συνοδευτεί ή να προκαλέσει ύφεση και αυτή να οδηγήσει σε αυτοτροφοδοτούμενη πτώση. Εν τω μεταξύ καθώς η παγκόσμια οικονομία έχει συσσωρεύσει 230 τρισ. δολάρια χρέος, άνω του 300% του παγκοσμίου ΑΕΠ, μια βίαιη πτώση μπορεί να μοιάζει με βόμβα που σκάει σε αποθήκη πυρομαχικών.

Τούτο όμως αποτελεί μια πιθανότητα. Έστω και αν επιβεβαιωθεί δεν φαίνεται να είναι της παρούσης σε ό,τι αφορά το χρονικό διάστημα του πρώτου και ενδεχομένως και δεύτερου εξαμήνου του 2018.

Μια στασιμότητα έστω και με νευρικότητα στις διεθνείς αγορές μπορεί να επιτρέψει στο ελληνικό χρηματιστήριο μέχρι το Καλοκαίρι να κινηθεί υψηλότερα, επαναφέροντας το σενάριο των 1.000 μονάδων.

Τα σενάρια που θα λειτουργήσουν σαν “καύσιμα” είναι δυο:

Το ένα είναι το “πανηγύρι” που προσπαθούν να στήσουν 5-6 διεθνή κερδοσκοπικά κεφάλαια στην ελληνική αγορά ενόψει της επιστροφής στην κανονικότητα εκτός μνημονίων.

Το άλλο είναι η πιθανότητα πρόωρων εκλογών που θα αναδείκνυε μια κυβέρνηση περισσότερο φιλική προς την οικονομία και τις αγορές. Το δεύτερο σενάριο θα λειτουργούσε σαν ακόμη ισχυρότερο ελατήριο στην αγορά και την οικονομία.

Αυτά βέβαια μέχρι τις εκλογές ή λίγο μετά όσο το επιτρέψουν οι διεθνείς αγορές.

Η άποψη της στήλης συνεχίζει να είναι πως η Ελλάδα παραμένει μια ιδιαίτερα προβληματική οικονομική, κοινωνική και πολιτική κατάσταση που κανένας δεν μπορεί να την μεταρρυθμίσει ή να την προφυλάξει από κάποιο μοιραίο σοκ…

Παρά τους πανηγυρισμούς και την φαινομενική προσέγγιση της φάσης που βρισκόμασταν το 2014, η κατάσταση στην οικονομία έχει επιδεινωθεί.

Αυτό θα το καταλάβουμε στην επόμενη στροφή της διεθνούς οικονομίας…

Χαρείτε το πάρτι όσο διαρκεί αλλά τα ποτά είναι “μπόμπες” και θα έχουν συνέπειες…

Κ.Στούπας
capital.gr

Πηγή

Share.