Εάν ο Αλέξης Τσίπρας δεν χρησιμοποιεί το κράτος αλλά το κυβερνά, οφείλει να το αποδείξει.

Αλάνθαστο τεστ οι επενδύσεις. Έχει δύναμη να το κάνει;

Οι φορολογούμενοι θα πληρώσουν από την τσέπη τους 150.000 ευρώ, για έξοδα και αμοιβές αρχαιολόγων που θα ψάξουν (άγνωστο πότε) στην περιοχή της γιγαντιαίας τουριστικής επένδυσης Αφάντου στη Ρόδο, ώστε να προχωρήσει το επενδυτικό σχέδιο που παραμένει στα χαρτιά 40 χρόνια!!! Από το 1977.

Τα λεφτά θα τα δώσει το ΤΑΙΠΕΔ από αυτά που μαζεύει κάνοντας αποκρατικοποιήσεις. Δηλαδή από τους πόρους που προορίζονται να πάνε στον κορβανά και να διατεθούν, ως δημόσιες επενδύσεις, για την ανάπτυξη όλης της χώρας!!!

Τα ίδια λεφτά και περισσότερα απαίτησαν οι αρχαιολόγοι από το ΤΑΙΠΕΔ (στερώντας τα από τους φορολογούμενους) για να σκαφτεί το Ελληνικό (τώρα το θυμήθηκαν), η επένδυση για το οποίο θα δώσει δουλειά (αρχική φάση) σε 7.000 άνεργους.

Πρόκειται και εδώ για σχέδιο 20ετίας, αν σημειώσουμε ότι το 2007 ο Τραμπ λογάριαζε να μετατρέψει το Ελληνικό σε “ελληνικό Μανχάταν” αλλά δεν άρεσαν τα σχέδια… στο τότε ΥΠΕΧΩΔΕ.

Δείτε τον τραγέλαφο. Το ΤΑΙΠΕΔ (κρατικός Οργανισμός) αναγκάζεται να πληρώσει λεφτά (από την δική μας τσέπη) επειδή το κράτος (ως υπουργείο Πολιτισμού) έχει διαφορετικές απόψεις τόσο για το Ελληνικό όσο και για την αξιοποίηση έκτασης 1,8 χιλ. στρεμμάτων στη Ρόδο με δημιουργία γηπέδου γκολφ και την ανάπτυξη ξενοδοχείων και τουριστικών κατοικιών!!!

Και πάμε τώρα στο “μεγαλείο” κατάντιας και μιζέριας, που ξεπερνάει και αυτή του τυχόν δικτατορίσκου σε κάποιο, ανά τον πλανήτη, Μπανανιστάν…

Η παραπάνω πρωτοβουλία (ξεκίνησε από το ΤΑΙΠΕΔ για να ξεκολλήσουν οι- κατόπιν κρατικών διαγωνισμών- επενδύσεις Ελληνικού και Αφάντου) εξελίχθηκε… (στις συζητήσεις με το υπουργείο Πολιτισμού) σε “Μνημόνιο Συνεργασίας και Συναντίληψης” μεταξύ του Ταμείου και του Υπουργείου Πολιτισμού.

Έχουμε δηλαδή “εσωτερικό μνημόνιο”, με το οποίο το κρατικό ΤΑΙΠΕΔ “χρεώνεται” με “μνημονιακό προαπαιτούμενο” από το υπουργείο Πολιτισμού!!!

Και τώρα προσέξτε. Το δεύτερο αυτό μνημόνιο του υπουργείου Πολιτισμού, για την Άφαντο Ρόδου, (το πρώτο αφορούσε το Ελληνικό) υπεγράφη τον Δεκέμβριο 2017 αλλά φθάσαμε στον Φεβρουάριο του 2018 και ακόμη αναμένεται η έγκριση από το υπουργείο Πολιτισμού. Για τι πράγμα; Για το ποιοι θα είναι οι αρχαιολόγοι που θα επιβλέψουν τις εργασίες!!!

Αν είναι δυνατόν, τη στιγμή που η κολοσσιαία αυτή τουριστική επένδυση στη Ρόδο (ύψους 300.000.000 ευρώ) δρομολογήθηκε, από το κράτος, το 2014 και ανακλήθηκε, από το ίδιο κράτος, ένα χρόνο μετά!!! με συγκατάθεση του εκλεκτού του Αλέξη Τσίπρα συντρόφου Αριστείδη Μπαλτά ως αρμόδιου υπουργού…

Εμπλοκή μιας 4ετίας όταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Αλέξης Τσίπρας, προσκαλεί, σε όλους του τόνους, επενδυτές από Αμερική, Ασία και Ευρώπη να έλθουν στην Ελλάδα να επενδύσουν!!!

Και (ακόμη χειρότερα) όταν το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης οργανώνει, από το 2016, ταξίδια στην Αμερική για να πείσει Ελληνοαμερικανούς να επενδύσουν στην Ελλάδα τις οικονομίες τους, σε ξενοδοχεία και εργοστάσια αλλά, την ίδια στιγμή, το υπουργείο Πολιτισμού βγάζει το λάδι στον Ελληνοαμερικάνικο Όμιλο M.A.Angeliades Inc.

Για ποια καραβάνια Ελληνοαμερικανών επενδυτών κόπτονται το υπουργείο Οικονομίας-Ανάπτυξης και ο Τσακαλώτος και βλέπουν ότι θα στριμωχτούν στην Ελλάδα οι κεφαλαιούχοι… όταν ο Ελληνοαμερικανός επιχειρηματίας Μερκούριος Αγγελιάδης (επικεφαλής του ομώνυμου Ομίλου) δηλώνει πως είναι έτοιμος να αποχωρήσει από το επενδυτικό πρόγραμμα Αφάντου της Ρόδου και να ζητήσει μάλιστα και αποζημίωση.

Και ο Καναδικός Όμιλος της Eldorado έχει (για παρόμοιους λόγους) παγωμένες τις επενδύσεις χρυσού στις Σκουριές.

Δηλαδή τί;

Οι Ελληνοαμερικάνοί δεν θα ρωτήσουν τον Ροδίτη Ελληνοαμερικάνο Αγγελιάδη ή τον Καναδό;

Δεν θα λάβουν υπόψη τους την “οδύσσεια” που πέρασαν, από το 2014 μέχρι και το 2018 στην Ελλάδα, επειδή έφεραν κεφάλαια να τα επενδύσουν;

Κατά τη γνώμη μας είναι αποκλειστικά στο χέρι του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα

  • να αποδείξει (με προσωπική βεβαίως του παρέμβαση) αν υπάρχει κυβερνητική επενδυτική πολιτική και ποιο συγκεκριμένο υπουργείο έχει αναλάβει να την εφαρμόσει 
  • αν δεν θέλει να αιωρείται η εντύπωση (και της επιχειρηματικής αγοράς) πως χρησιμοποίησε και χρησιμοποιεί το κράτος μόνο για στήριξή του. 

Γι’ αυτό και το μεγάλωσε κατά 374 κρατικούς Οργανισμούς και κατά 26.000 κρατικούς υπαλλήλους (αν δεν διαψευσθούν –πειστικά– τα στοιχεία) φθάνοντάς τους σε 712.716 από 686.824 που τους παρέλαβε το 2015.

του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr

Πηγή

Share.